چرا گل از روی ضربات ایستگاهی در فوتبال مدرن بیش از همیشه اهمیت یافته است؟

در فصل جاری لیگ برتر انگلیس، یک روند جالب توجه در گلزنی تیم‌ها دیده می‌شود: نقش ضربات ایستگاهی در سرنوشت مسابقات بیش از هر زمان دیگری پررنگ شده است. برخلاف گذشته که کسب گل از ضربات ایستگاهی بیشتر به تیم‌های ضعیف‌تر نسبت داده می‌شد، امروزه تیم‌های مدعی قهرمانی مثل آرسنال، تاتنهام و برنتفورد هم کاملاً حساب ویژه‌ای روی آن باز کرده‌اند.

آمار نشان می‌دهد سهم گل‌های زده شده از کرنر به رکورد بی‌سابقه‌ای رسیده است و ۱۹ درصد کل گل‌های فصل فقط از کرنر به ثمر رسیده؛ وضعیتی که در دهه اخیر هیچ‌گاه با این شدت دیده نشده بود.

چه عواملی باعث این روند شده است؟

• تاکتیک و علم روز: تیم‌های مطرح، امروزه مربیان متخصص ضربات ایستگاهی را به کادر خود اضافه کرده‌اند. نمونه موفق آن آرسنال است که تحت هدایت نیکلاس جوور، بیشترین گل را از موقعیت‌های ایستگاهی در اروپا ثبت کرده است.
• افزایش فیزیکی و ساختار دفاعی: به گفته میکل آرتتا، فشردگی و سرعت بازی‌ها باعث شده فضا برای گلزنی در جریان آزاد کمتر شود. پس تیم‌ها بیش از پیش روی ضربات ایستگاهی تمرکز می‌کنند.
• بازگشت پرتاب اوت بلند: تیم‌هایی مثل برنتفورد با تکیه بر پرتاب اوت‌های بلند و قدرتی، بار دیگر این روش سنتی را احیا کرده و حتی گل‌های سرنوشت‌ساز از این طریق به ثمر می‌رسانند.

تفاوت تیم‌های موفق و ناکام در ضربات ایستگاهی

برخی تیم‌ها مثل لیورپول نتوانسته‌اند همسان با رقبا، دفاع یا حمله موفقی روی ضربات ایستگاهی داشته باشند و بابت این ضعف، امتیازهای مهمی را از دست داده‌اند.

به نظر می‌رسد طی این روند جدید، نه تنها تیم‌های صدر، بلکه تیم‌های در خطر سقوط نیز باید رویکرد ضربات ایستگاهی را جدی‌تر بگیرند؛ چرا که در لیگ‌هایی با فشردگی رقابتی بالا، هر گل می‌تواند تعیین‌کننده بقا یا سقوط باشد.

جمع‌بندی

با توجه به پیشرفت تحلیل داده، تمرینات تخصصی و تغییر سبک بازی، ضربات ایستگاهی احتمالاً برای سال‌ها بخش مهمی از گل‌های لیگ‌های معتبر دنیا خواهند بود. برای مربیان ایرانی و باشگاه‌های کشورمان نیز توجه به این روند می‌تواند الهام‌بخش تغییرات مثبت باشد.