درگذشت آنجلا مورتیمر برت، قهرمان تنیس و برگ برنده ویمبلدون ۱۹۶۱
آنجلا مورتیمر برت، قهرمان بریتانیایی که با عبور از محدودیت‌های شنوایی و مبارزه با بیماری، موفق به کسب سه عنوان انفرادی گرند اسلم از جمله ویمبلدون ۱۹۶۱ شد، روز دوشنبه در سن ۹۳ سالگی درگذشت.
باشگاه تنیس آل انگلند با اعلام خبر درگذشت وی، او را به عنوان قدیمی‌ترین قهرمان زنان ویمبلدون مورد ستایش قرار داد. خانم دبورا جوانز، رییس باشگاه، گفت: «خبر مرگ آنجلا مورتیمر برت ما را عمیقاً متأثر کرد.»
آنجلا برخلاف بسیاری از هم‌دوره‌های خود، نسبتاً دیر وارد دنیای تنیس شد و از سن ۱۴ سالگی فعالیت حرفه‌ای‌اش را آغاز کرد. او تا ۱۹ سالگی توانایی شرکت در مسابقات گرند اسلم را پیدا کرد و در سال ۱۹۵۵ با غلبه بر دوروتی کنود آمریکایی در فینال فرنچ اوپن، نخستین عنوان بزرگ خود را کسب کرد.
مورتیمر برت در سال ۱۹۵۶ نیز به فینال رولان گاروس رسید، اما مغلوب آلتیا گیبسون شد. با وجود ابتلا به بیماری مزمن روده‌ای، او با رژیم سخت سه‌هفته‌ای بهبود یافت، هر چند وزن زیادی از دست داد و ضعیف شد. اما اراده و عزم او برای بازگشت به میادین ستودنی بود.
در سال ۱۹۵۸ با تنها سفرش به استرالیا، دومین عنوان گرند اسلم خود را کسب کرد و در همان سال به فینال زنان و میکس گرند اسلم استرالیا نیز رسید. همچنین در همان سال و بدون سیدبندی به فینال ویمبلدون راه یافت اما باز هم به گیبسون باخت.
اما اوج شکوه حرفه‌ای او در سال ۱۹۶۱ بود؛ جایی که با شکست ساندرا رینولدز (بخت اول مسابقات) در نیمه‌نهایی و برتری مقابل کریستین ترومن در فینال، موجبات شادی مردم بریتانیا را فراهم آورد. فینال تمام انگلیسی بعد از دهه‌ها، با نتیجه ۴-۶، ۶-۴ و ۷-۵ به سود مورتیمر برت به پایان رسید.
مورتیمر برت علاوه بر موفقیت‌های انفرادی، در سال ۱۹۵۵ با آن شیلکاک قهرمان دوبل زنان ویمبلدون شد. وی در سال ۱۹۹۳ به تالار مشاهیر تنیس راه یافت و همسرش جان برت نیز یک دهه بعد به این افتخار نائل شد. جالب است که در کنار زوج استفی گراف و آندره آغاسی، آنها تنها زوج متأهلی هستند که هر دو در تالار مشاهیر حضور دارند.
نظرات