از ناامیدی در بایرن تا درخشش در لیورپول - صعود ریان خراونبرخ
ریان خراونبرخ زمانی که از آکادمی آژاکس به فوتبال حرفهای معرفی شد، بسیاری او را "فرانک رایکارد جدید" میدانستند؛ لقبی که فشار زیادی بر دوش این هافبک مستعد گذاشت. رایکارد یکی از اسطورههای فوتبال هلند و اروپا با قهرمانیهای متعدد، استانداردی بسیار بالا پیش پای جانشینانش گذاشت.
خراونبرخ پس از درخشش در آژاکس، در سال ۱۴۰۱ به بایرن مونیخ پیوست اما در آلمان کمتر به او فرصت بازی رسید و تنها در سه بازی لیگ برتر آلمان از ابتدا به میدان رفت. فوتبال بوندسلیگا تفاوت زیادی با سبک انگیسی و حتی هلندی دارد و این انتقالِ زودهنگام باعث شد او دوران سختی را پشت سر بگذارد. حتی خانواده خراونبرخ نیز بعدا اذعان کردند که این تصمیم شاید کمی عجولانه بوده است. در آن مقطع، بسیاری در هلند نگران بودند که استعداد نسل طلاییشان هدر برود.
با این حال، انتقال او در شهریور ۱۴۰۲ به لیورپول و اعتماد آرن اسلات - سرمربی جدید تیم - ورق را برگرداند. آرن اسلات با شناخت خوبی که از استعدادهای هلندی دارد، نقش کلیدی به خراونبرخ داد؛ اول به عنوان هافبک دفاعی و حالا با آزادی عمل بیشتری در میانه میدان. نتیجه، عملکرد درخشان این بازیکن در آغاز فصل جدید لیگ برتر انگلستان است؛ او در پنج بازی، دو گل برای لیورپول به ثمر رسانده و بارها به عنوان بهترین بازیکن میدان معرفی شده است. آمارش نسبت به فصل قبل، بخصوص در موقعیتسازی و شوت به سمت دروازه، جهش قابل توجهی داشته است.
دنی مورفی، هافبک سابق لیورپول و تیم ملی انگلستان، معتقد است خراونبرخ مهمترین مهره فصل جاری لیورپول است: «زمانی که خراونبرخ نبود، لیورپول خلاء بزرگی حس میکرد. او به شکل کمنظیری توانایی عبور با توپ از خط فشار حریف را دارد؛ مهارتی که کمتر هافبکی از عهدهاش برمیآید.»
ورود آرن اسلات و عدم موفقیت لیورپول برای خرید بازیکنانی مانند زوبیمندی از رئال سوسیداد، باعث شد توجه به جایگزینی داخلی یعنی خراونبرخ بیشتر شود. اسلات اعتماد خود را به طور کامل به او سپرد و پاسخ این اعتماد را هم به بهترین شکل گرفت. خبرنگاران ورزشی هلند معتقدند تفاوت اصلی را همین حمایت ذهنی و فنی اسلات رقم زده است و اضافه میکنند که "خراونبرخ حالا شکل مهاجم-هافبک آزاد به خود گرفته و مهارتهای هجومی بیشتری را بروز میدهد."
یک سال پیش، حتی هواداران فوتبال هلند باور نمیکردند استعداد درخشان خراونبرخ بار دیگر شکوفا شود. حتی رافائل فندر فارت، ستاره سابق آژاکس و تیم ملی هلند، در اوج بحران بازیکن جوان گفته بود «او از جود بلینگهام هم بهتر است» که خیلیها به آن خندیدند. حالا اما با نمایشهای کمنقص او، منتقدان تغییر نظر دادهاند.
در فوتبال ایران نیز چنین الگوهایی درس مهمی دارد: گاهی اعتماد یک مربی و محیط مناسب میتواند حتی استعدادهایی که دچار افت شدهاند را به اوج برگرداند. با نشستن او در کنار بازیکنانی مثل فرنکی دییونگ و تیجان رایندرز، ترکیب هلند در جام جهانی ترکبی قدرتمند و متعادل خواهد بود؛ شاید شگفتیساز بعدی جام جهانی از هلند، خراونبرخ باشد.
نظرات