مصاحبه فوتبالی با آندونی ایراولا؛ از بازی روی شن تا عشق به کتاب‌خوانی
آندونی ایراولا، سرمربی فعلی تیم بورنموث، اگرچه زمانی با نامی ناشناخته پا به دنیای مربی‌گری حرفه‌ای گذاشت، حالا یکی از چهره‌های جذاب و مطرح فوتبال جهان محسوب می‌شود. او در سال ۲۰۲۳ هدایت بورنموث را به عهده گرفت و پس از دو سال، با ثبت بهترین رکورد امتیازی تاریخ این باشگاه در لیگ برتر انگلیس و نتایج درخشان، مورد توجه تیم‌هایی مثل رئال مادرید، تاتنهام و منچستریونایتد قرار گرفته است.
ایراولا از دوران کودکی‌اش در سن سباستین می‌گوید؛ جایی که بهترین خاطراتش از فوتبال را با بازی روی ساحل و کنار دوستانی همچون میکل آرتتا و ژابی آلونسو، که حالا در دنیای مربی‌گری مشهور هستند، ساخته است. او در ابتدا فوتبال را صرفا یک سرگرمی می‌دید و تصور فوتبالیست شدن حرفه‌ای را در ذهن نداشت، اما ورود به تیم اتلتیک بیلبائو در ۱۶ سالگی مسیر زندگی‌اش را تغییر داد.
از جمله مربیان تاثیرگذار در زندگی و کارنامه حرفه‌ای ایراولا، ارنستو والورده جایگاه ویژه‌ای دارد. والورده نه تنها اولین کسی بود که به او فرصت بازی در تیم اصلی را داد، بلکه در شکل‌گیری نگرش حرفه‌ای و فوتبالی‌اش نقش کلیدی ایفا کرد. علاوه بر او، تجربه همکاری با مربیانی نظیر مارسلو بیلسا و مواجهه با چهره‌هایی بزرگ مثل کارلو آنچلوتی نیز برای ایراولا الهام‌بخش بوده است.
ایراولا معتقد است دوران حضورش در فوتبال امریکا، با وجود سطح فنی پایین‌تر نسبت به اروپا، نقش موثری در شروع مسیر مربی‌گری‌اش داشت. تجربه همکاری با پاتریک ویرا به او کمک کرد تا نگاه متفاوتی درباره تاکتیک و سبک فوتبال پیدا کند.
در بخش دیگری از این گفت‌وگو، ایراولا درباره زندگی شخصی‌اش صحبت می‌کند. او خود را فردی خانواده‌دوست می‌داند و اعتقاد دارد بدون حمایت و همراهی خانواده‌اش نمی‌توانست این مسیر پر فراز و نشیب را طی کند: «اگر روزی خانواده‌ام بخواهند به خانه برگردیم، من هم بدون تردید کنارشان خواهم بود.»
علاقه آندونی ایراولا به کتاب‌خوانی و دوچرخه‌سواری از جمله عادت‌های او برای تخلیه ذهن از دغدغه‌های فوتبال است؛ عادتی که شاید میان مربیان شاغل در لیگ برتر چندان پرتکرار نباشد. او درباره آرزوی آینده خود می‌گوید: «بزرگ‌ترین خواسته من این است که بتوانم آینده خوبی برای فرزندانم فراهم کنم. موفقیت فوتبالی اهمیت دارد، اما خانواده و آرامش آن‌ها اولویت اصلی من است.»
ایراولا تصویری انسانی و واقع‌گرایانه از فوتبال و زندگی حرفه‌ای یک مربی ترسیم می‌کند؛ زندگی‌ای که زیر سایه جذابیت‌ها و استرس‌های همیشگی فوتبال حرفه‌ای، نیازمند تعادل و حمایت خانواده است و موفقیت واقعی را حفظ رابطه‌های انسانی و سالم می‌داند.
نظرات