مصاحبه اختصاصی با آندونی ایراولا؛ فوتبال، خانواده و علاقه به کتاب‌خوانی
آندونی ایراولا که در خرداد ۲۰۲۳ هدایت بورنموث را بر عهده گرفت، طی دو سال به یکی از داغ‌ترین مربیان دنیای فوتبال تبدیل شده است؛ تا جایی که نامش در میان گزینه‌های رئال مادرید، تاتنهام و منچستریونایتد شنیده می‌شود. اما موفقیت او از سواحل سن سباستین و بازی‌های کودکانه با دوستانش مانند میکل آرتتا و ژابی آلونسو آغاز شد؛ زمانی که هنوز فوتبال تنها یک سرگرمی بود و مسیر حرفه‌ای بودن در ذهنش شکل نگرفته بود.
ایراولا درباره اولین خاطراتش می‌گوید: «بهترین خاطراتم از بازی در ساحل‌های سن سباستین است؛ جایی که هر دو هفته یک بار با موج و جزر و مد، وقت بازی فراهم می‌شد و با دوستان و تیم مدرسه فوتبال بازی می‌کردیم.» او تاکید می‌کند تا ۱۶ سالگی حتی تصور نمی‌کرد روزی فوتبالیست حرفه‌ای شود. «تا آن زمان فقط فکر می‌کردم یک سرگرمی است. اما با پیوستن به اتلتیک بیلبائو متوجه شدم این مسیر واقعی است.»
در مسیر مربیگری، ایراولا تأکید خاصی بر تاثیر ارنستو والورده دارد؛ مربی‌ای که از اولین روزها در جوانان اتلتیک تا حضور دوباره در تیم اصلی نقش مهمی در رشد او داشته است. همچنین بر تجربیاتش با مربیانی چون مارچلو بیلسا و برخوردهای رو‌در‌رو با کارلو آنچلوتی به عنوان الگویی برای حفظ تواضع و ساده‌زیستی مدیران موفق اشاره می‌کند. حضور در آمریکا و شاگردی پاتریک ویرا را فرصتی برای آشنایی با سبک‌های متفاوت بازی و نقطه عطفی در تصمیم‌گیری برای ورود به عرصه سرمربیگری می‌داند.
ایراولا که تنها فرزند خانواده بود، مسئولیت استقلال را از کودکی تجربه کرده و سختی‌های زندگی در خوابگاه و دوری از خانه را عاملی در رشد شخصیتی خود توصیف می‌کند. امروز نیز خانواده‌اش نقش محوری در تصمیمات حرفه‌ای و شخصی‌اش ایفا می‌کنند: «اگر روزی خانواده‌ام بخواهند به خانه برگردیم، من همین کار را خواهم کرد.»
راه رهایی او از فشارهای شغلی، کتاب‌خوانی و طبیعت‌گردی است: «خواندن کتاب همیشه به من کمک می‌کند تا ذهنم را آرام کنم و خودم را از محیط فوتبال جدا کنم. دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی هم جزو سرگرمی‌های من هستند.» درباره سفر نیز به سبک بدون برنامه‌ریزی با همسر و فرزندان اشاره می‌کند: «بی‌برنامگی را دوست دارم و هر بار با اجاره خودرو، بدون رزرو هتل مشخص سفر می‌کنیم!»
در پایان، ایراولا موفقیت خود را بیش از هر چیز در حفظ روابط خوب با اعضای همه باشگاه‌هایی که کار کرده می‌داند و اینکه همواره بیش از دستاوردهای حرفه‌ای، انسانیت و احترام متقابل را ارزشمند‌تر می‌بیند: «دوست دارم حتی اگر جایی موفق نبودم، همیشه رابطه خوبی میان من و اطرافیانم باقی بماند.»
او درباره بزرگ‌ترین آرزوی آینده‌اش می‌گوید: «به عنوان پدر، مهم‌ترین خواسته‌ام آینده خوب برای فرزندانم است؛ از فوتبال مهم‌تر و با ارزش‌تر.»
نظرات