توخل راه خود را می‌رود؛ موج جدید تیم‌سازی در تیم ملی فوتبال انگلیس
در یکی از مهم‌ترین تحولات اخیر فوتبال ملی اروپا، توماس توخل سرمربی آلمانی تیم ملی انگلیس مسیر متفاوتی را برای آبی‌ها آغاز کرده است. پس از پیروزی قاطع ۳-۰ مقابل تیم ملی ولز در ورزشگاه ومبلی، توخل نه تنها به انتقاد از هواداران نسبتاً بی‌روحیه پرداخت، بلکه با انتخاب‌های غیرمنتظره خود در لیست تیم ملی همه را شگفت‌زده کرد. برجسته‌ترین تصمیم او، کنار گذاشتن جود بلینگهام، هافبک مطرح رئال مادرید بود؛ بازیکنی که تنها یک بار پس از مصدومیت برای تیم باشگاهی‌اش بازی کرده بود.
توخل صراحتاً اعلام کرد دوران اتکای بی‌چون‌وچرا به ستاره‌ها تمام شده و هر بازیکنی برای حفظ جایگاهش باید در زمین بدرخشد. وی گفت: «ما در حال گردآوری تیم هستیم، نه مجموعه‌ای از استعدادهای انفرادی؛ این تیم‌ها هستند که جام می‌برند.» این سیاست باعث شد مورگان راجرز از استون ویلا به عنوان شماره ۱۰ جدید تیم ملی بدرخشد و ظرف تنها سه دقیقه اولین گل ملی خود را به ثمر برساند. او همچنین در ساخت گل دوم مشارکت داشت و بازی فوق‌العاده‌ای ارائه داد که تحسین توخل و تماشاگران را به همراه داشت.
توخل در کنار غیبت بلینگهام، بدون هری کین، کپیتان مصدوم، و فیل فودن بازی را برد تا نشان دهد بدون نام‌های بزرگ هم می‌توان موفق بود. به نظر می‌رسد فلسفه تیم‌سازی توخل نه تنها با نتیجه توجیه شده، بلکه بازیکنان جدید مثل الیوت اندرسون از فورست هم در این روند خوش درخشیده‌اند.
در حالی که همگان انتظار بازگشت بزرگان نظیر بلینگهام یا کول پالمر را دارند، توخل نشان داده که تنها عملکرد فعلی و هماهنگی تیمی شاخص تصمیم‌گیری اوست. او تاکید دارد که انگلیس باید به شیوه‌ای بازی کند که توان بقای بدون مهره‌های کلیدی را داشته باشد. این رویکرد خط و نشانی جدی برای بازیکنان بزرگ است؛ هرکسی بخواهد به ترکیب اصلی برگردد باید شایستگی خودش را اثبات کند.
با نزدیک شدن جام جهانی، استراتژی توخل که بر هماهنگی، فروتنی و تلاش تیمی استوار است، انگلیس را به دوران جدیدی هدایت می‌کند؛ دورانی که لزوماً اسامی پر طمطراق راز موفقیت نیستند و توپ را کسانی به حرکت در می‌آورند که حاضرند برای تیم بجنگند.
نظرات