درس‌های سخت و غرور زخمی؛ تحلیل شکست ولز برابر انگلیس
دیدار تدارکاتی تیم ملی ولز با انگلیس در ورزشگاه ومبلی، به عنوان عرصه‌ای برای کسب تجربه و آزمون اعتماد به نفس شاگردان کریگ بلامی در آستانه رقابت حساس با بلژیک برگزار شد. اما ولزی‌ها با شکستی تلخ و سه گل خورده در ۲۰ دقیقه ابتدایی متوجه شدند که هنوز راه زیادی برای رقابت با بزرگان فوتبال جهان در پیش دارند.
کریگ بلامی، سرمربی جدید و پرانرژی ولز، پس از بازی اشاره می‌کند که تیمش باید از این شکست بیاموزد: «دوست دارم غرورمان جریحه‌دار شود. ما باید عصبانی شویم و این احساس را به انگیزه تبدیل کنیم. اگر کمی غرورتان خورد شود، معمولاً بیشترین درس‌ها را می‌گیرید.»
او تأکید می‌کند انتخاب حریفی مانند انگلیس برای دیداری دوستانه، ریسکی نبوده و هدف به چالش کشیدن تیمش در بالاترین سطح ممکن بوده است؛ نگاهی که به نوع مدیریت فوتبالیای جدید نزدیک است. بلامی با لحنی متفاوت نسبت به دوران بازیکنی‌اش، حالا سعی می‌کند آرامش و برخورد منطقی داشته باشد و این فرصت را صرفاً یک شکست نمی‌بیند، بلکه فرصتی برای شناخت بیشتر از قدرت روحی و شخصیت بازیکنان خود قلمداد می‌کند.
برای ولز، بازی دوستانه در اصل یک محک جدی پیش از جدال سرنوشت‌ساز با بلژیک در مقدماتی جام جهانی بود. وضعیت در جدول گروه نیز حساس است؛ مقدونیه شمالی با ۱۱ امتیاز صدرنشین است و ولز و بلژیک با امتیازات نزدیک در پی رقابت برای صعود مستقیم. اگر ولز به دنبال حضور مستقیم در جام جهانی باشد، باید همه مسابقات آینده خود را پیروز شود و منتظر لغزش بلژیک بماند.
از زاویه دید ما ایرانی‌ها، که خود بارها در مسیر انتخابی جام جهانی شاهد بازی با قدرت‌های بزرگ بوده‌ایم، می‌توان درک کرد که چنین شکست‌هایی اگرچه از لحاظ احساسی تلخ است، اما می‌تواند محرکی قوی برای پیشرفت فنی و روحی تیم باشد. بازی با تیم‌هایی مثل انگلیس، ولز را وادار می‌کند سطح انتظارات و میزان آمادگی خود را واقع‌بینانه بازنگری کند؛ درست مانند روزی که ایران در جام جهانی مقابل انگلیس و سایر مدعیان ایستاد و دستاوردهای بزرگی کسب کرد.
حالا کریگ بلامی و تیمش باید از این تجربه تلخ بهره ببرند و با آرامش و برنامه‌ریزی، خود را برای تقابل حساس مقابل بلژیک آماده سازند. شاید بهترین درس این باشد: فقط با رقابت جدی با بزرگان می‌توان رشد کرد، حتی اگر در آغاز راه، شکست سختی نصیب‌ات شود.
نظرات