داده‌های-بیشتر-از-همیشه؛-اما-آیا-واقعاً-به-مربیان-فوتبال-کمک-می‌کند؟-1762332532

داده‌های بیشتر از همیشه؛ اما آیا واقعاً به مربیان فوتبال کمک می‌کند؟

1404/08/14 (12:18:52)

داده‌های بیشتر از همیشه؛ اما آیا واقعاً به مربیان فوتبال کمک می‌کند؟

در مقایسه با سی سال پیش، امروزه حجم عظیمی از داده‌ها در باشگاه‌های فوتبال استفاده می‌شود؛ داده‌هایی نه فقط برای جذب بازیکن، بلکه در حوزه پزشکی، بدنسازی و مراقبت از بازیکنان. اما آیا این داده‌ها کار را برای مربیان آسان‌تر کرده‌اند یا برعکس، سردرگمی و فشار بیشتری به وجود آورده‌اند؟

از مدیریت سنتی تا فوتبال مبتنی بر داده

در گذشته مدیریت باشگاه ساختاری بسیار ساده داشت: یک رئیس هیئت‌مدیره، یک دبیر و یک مربی. اما امروز، باشگاه‌های حرفه‌ای با ده‌ها کارمند در بخش‌های مختلف — آکادمی‌، تیم پزشکی، تیم بدنسازی و واحد جذب بازیکن — اداره می‌شوند. هرکدام انتظارات و هویتی جداگانه دارند و مسیرشان را با تکیه بر داده‌ها تعیین می‌کنند.

از سوی دیگر، نقش مربی یا سرمربی در بسیاری از تصمیمات کلیدی تضعیف شده و افراد اداره‌کننده بخش‌ها و مدیر ورزشی نقش تعیین‌کننده‌تری پیدا کرده‌اند. جالب اینجاست که با رفتن یک مربی، بسیاری از این مدیران باقی می‌مانند، در حالی که در شکل‌گیری فرهنگ باشگاه تأثیرگذار بوده‌اند.

وقتی «بانک اطلاعاتی» در ذهن مربی بود

قدیما مربیان بر اساس تجربه شخصی و شبکه ارتباطی خود بازیکن می‌یافتند؛ ساعت‌ها بازی زنده می‌دیدند و از توصیه‌های استعدادیاب‌ها و مربیان مختلف بهره می‌بردند. کتاب مرجع آنها چیزی مثل سالنامه فوتبالی روتمانز بود، نه سیستم‌های نرم‌افزاری گران‌قیمت امروزی.

با این حال، هنر مربیگری در شناسایی بازیکنان متناسب با سبک موردنظر تیم بود. حتی با ورود داده، این اصل نباید فراموش شود؛ مثال‌های موفقی مثل برایتون، برنتفورد یا حتی بورنموث به خوبی کار کردن با داده را نشان می‌دهد، اما تضمینی برای موفقیت نیست مگر آن‌که تصمیم نهایی با مربی باشد.

هماهنگی؛ کلید موفقیت یا آشفتگی سازمانی؟

امروزه تطبیق پروفایل بازیکنان بالقوه با هویت باشگاه اهمیت دارد. استفاده از شرکت‌هایی مثل Jamestown Analytics در برایتون یا مدل موفق تیم‌های انگلیسی دیگر باعث شده درصد زیادی از بازیکنان خارجی جذب لیگ برتر شوند. اما اگر هماهنگی میان بخش داده و سرمربی از میان برود، نتیجه آن نامطلوب خواهد بود؛ چون مسئولیت نهایی، هنوز پای مربی است که باید پاسخگوی نتایج باشد.

ورزش علم است، اما قضاوت انسانی اصالتش را نباید از دست بدهد

در حوزه پزشکی و بدنسازی هم رشد داده و تخصص باعث افزایش هزینه و پیچیدگی کار شده است. نویسنده با تأکید بر تجربه، معتقد است کماکان باید مسئولیت‌پذیر و پاسخگو بود و عقل سلیم باید در تصمیمات پزشکی و فنی حاکم باشد.

نتیجه‌گیری

داده صرفاً یک ابزار است، اما تصمیمات سرنوشت‌ساز باید با تجربه و شهود مربیان، و هماهنگی کامل در ساختار باشگاه، انجام شود. به بیان دیگر، مهم‌تر از حجم داده، چگونگی استفاده از آن و جایگاه تصمیم‌گیرنده نهایی است.

ارسال دیدگاه
نظرات
تاکنون، نظری ثبت نشده است. اولین نفری باشید که نظر می دهد