تغییرات مکرر ترکیب چلسی؛ آیا این سیستم جواب میدهد؟
تغییرات مکرر ترکیب چلسی؛ آیا این سیستم جواب میدهد؟
چلسی، یکی از پرطرفدارترین تیمهای فوتبال انگلیس، در این فصل شهرت عجیبی برای تغییرات زیاد ترکیب پیدا کرده است. آمار نشان میدهد که آبیهای لندن طی ۱۶ بازی رسمی از فصل جدید، ۸۵ تغییر در ترکیب اصلی خود داشتهاند که بیشترین رقم در میان همه تیمهای لیگ برتر است.
این تغییرات پس از یک تساوی ۲-۲ مقابل قرهباغ در لیگ قهرمانان اروپا دوباره مورد توجه قرار گرفت؛ مسابقهای که چلسی میتوانست به راحتی بازنده از زمین خارج شود. اگرچه ستارههایی مانند موئسس کایسدو، انزو فرناندز و گارناچو معمولاً در بازیهای بزرگ ترکیب اصلی هستند، اما سرمربی تیم، انزو مارِسکا، به طور مداوم در تلاش است تا بین افزایش کیفیت بازی، استراحت به بازیکنان و جلوگیری از مصدومیت تعادل برقرار کند.
مارِسکا در صحبتهای پس از بازی عنوان کرد: «زمانی که تغییر میدهیم، این تصمیم بر اساس نقشهای است که فکر میکنیم بهترین است. واقعیت این است که فصول طولانی، فشارهای زیادی به بازیکنان وارد میکند و بازگشت سریع از یک فصل فشرده، نیاز به مدیریت ویژه دارد.»
اما نتیجه این چرخش پیدرپی بازیکنان منجر به «ناپایداری» در عملکرد شده است. چلسی در این فصل گاهی در مقابل تیمهای بزرگ بازیهایی درخشان ارائه داده، اما مقابل تیمهایی به ظاهر ضعیفتر عملکردی پایینتر از انتظار داشته است. تحلیلگران و هواداران، از «وابستگی بیش از حد به چرخش» به عنوان یکی از عوامل عدم تداوم نتایج یاد میکنند.
از سوی دیگر، آمار مصدومیتها نیز قابل توجه است. برای مثال، رومئو لاویا، هافبک بلژیکی چلسی، پس از انتقال به چلسی اکثراً مصدوم بوده و تنها ۲۹ بار برای این تیم به میدان رفته است.
کارشناسان فوتبال اروپا مانند ژولین لوران نیز این سیاست را در بازیهای لیگ قهرمانان کاملاً پرریسک میدانند و معتقدند که رقبا با ثبات ترکیب موفقتر هستند. مربیان معتبری چون پپ گواردیولا یا آرتتا هم، با اینکه تیمهای پرستارهتری دارند، هیچگاه به این شدت ترکیب خود را تغییر نمیدهند؛ زیرا ساختن هماهنگی و انسجام تیمی نیازمند حفظ هسته ثابت بازیکنان است.
در نهایت به نظر میرسد که سیاست چرخش افراطی بازیکنان، حداقل فعلاً برای چلسی به ثبات و موفقیت منجر نشده و اگر این مسیر ادامه پیدا کند، آبیهای لندن ممکن است در رقابتهای لیگ و اروپا دچار چالشهای بیشتری شوند.
نظرات