چرا النا ریباکینا از گرفتن عکس با مدیر WTA امتناع کرد؟

در یکی از پرحاشیه‌ترین لحظات فصل تنیس زنان، النا ریباکینا، قهرمان ویمبلدون و برنده مسابقات نهایی فینال WTA، از گرفتن عکس یادگاری با پورشیا آرچر، مدیر اجرایی فینال WTA، پس از قهرمانی خود سر باز زد. این اتفاق بعد از پیروزی بزرگ ریباکینا مقابل آرینا سابالنکا رخ داد؛ مسابقه‌ای که جایزه‌ای حدود ۴ میلیون پوند برای او به ارمغان آورد و او را تبدیل به اولین بازیکن تاریخ تنیس زنان کرد که چنین مبلغی را یکجا دریافت می‌کند.

ماجرا چه بود؟

ریباکینا که در سال‌های اخیر با استفانو ووکوف، مربی کروات خود همکاری نزدیکی داشته، طی سال گذشته شاهد تعلیق ووکوف توسط فینال WTA به دلیل نقض منشور رفتاری این سازمان بود. این تصمیم، واکنش و اعتراض ریباکینا را به دنبال داشت و حتی علنی اعلام کرد که با برخی تصمیمات فینال WTA درباره رابطه کاری‌اش با مربی خود مخالف است.

هرچند ووکوف پس از چند ماه محرومیت رفع تعلیق شد و برای دیدار پایانی در کنار ریباکینا حضور داشت، اما تنش میان ریباکینا و مسئولان فینال WTA ادامه یافت. این کشمکش باعث شد ریباکینا پس از قهرمانی تاریخی‌اش، دعوت برای شرکت در عکس رسمی با پورشیا آرچر و سابالنکا را رد کند و ترجیح داد دلیل این رفتار را رسانه‌ای نکند.

واکنش و پیامدها

گرچه ریباکینا دلیلی برای رفتار خود عنوان نکرد، اما این حرکت نمادین موجب شد بحث درباره روابط بازیکنان و مدیران تنیس زنان دوباره مطرح شود. بسیاری از منتقدان از جمله پام شریور، قهرمان پیشین، خواستار ارتقاء استانداردهای مربیگری و محیط ایمن‌تر برای ورزشکاران شدند.

با توجه به پیشینه فرهنگی و ساختار مدیریتی فدراسیون‌های ورزشی، چنین رفتارهایی پیامدهای زیادی برای ورزشکاران و مدیران به همراه دارد و بازتاب آن در رسانه‌های بین‌المللی می‌تواند الگوها و انتظارات را، به ویژه برای ورزشکاران زن ایرانی، تغییر دهد. استقلال و صدای بازیکنان در مدیریت روابط و مسائل حرفه‌ای اهمیت یافته و شاید الهام‌بخش دیگر ورزشکاران شود تا حقوق و دغدغه‌های خود را پیگیری کنند.

جمع‌بندی

ریباکینا ترجیح داد جزئیات امتناع خود را شخصی باقی بگذارد. با این حال، این رویداد می‌تواند نقطه عطفی برای توجه بیشتر به حقوق بازیکنان و شفافیت در تعامل با نهادهای مدیریتی باشد؛ موضوعی که باید از آن برای رشد فضای حرفه‌ای بانوان ورزشکار در ایران نیز آموخت.