بردِ سخت منچستریونایتد مقابل برنلی؛ نفس راحت اما فرصت کوتاه
در حالی که مسابقه به دقایق پایانی نزدیک می‌شد، شاهد ترک تعدادی از هواداران میزبان از ورزشگاه بودم. دو بار تیم‌شان مقابل برنلی پیش افتاد، اما هر بار این برتری را از دست دادند؛ مسابقه‌ای که حتی روبن آموریم هم تأکید داشت باید حتماً با پیروزی همراه باشد. نشانه‌های ناامیدی و دست‌ها در جیب، همان گفت‌وگوهای آشنای طرفداران قدیمی در فضا جاری بود.
آنگاه به این فکر کردم که فریاد خوشحالی اولدترافورد چگونه جاری شد، زمانی که برونو فرناندز پنالتی وقت‌های اضافه را وارد دروازه کرد. استیصال حملات منچستریونایتد و هواداران خسته از نتیجه، یکباره جای خود را به شادی و فریاد داد؛ چرا که تیم محبوب‌شان نخستین برد فصل را دشت کرد.
با این حال، نباید کار به اینجا می‌کشید؛ چرا که قرمزها با تسلط کامل نیمه اول، فرصت‌های متعددی را از دست دادند. برنلی پس از استراحت بین دو نیمه به خوبی از ضعف دفاعی میزبان استفاده کرد و بار دیگر یونایتد خودش را زیر فشار زیاد قرار داد.
در نهایت راهی برای پیروزی یافتند و مهم‌تر اینکه پیش از شروع تعطیلات بین‌المللی اندکی فاصله با منطقه بحرانی جدول به دست آوردند. اما اگر پیروزی‌ها همچنان سخت و شکننده باشند، این آرامش زیاد دوام نخواهد آورد و باید انتظار روزهای پرفشارتر را کشید.
نظرات