مات بیرد، مربی که بازیکنانش را بهترین دنیا می‌کرد
مرگ مات بیرد، سرمربی دوست‌داشتنی فوتبال زنان، شوک بزرگی به جامعه فوتبال جهان وارد کرد. ناتاشا داوی، مهاجم سابق لیورپول، در گفتگو با رسانه‌ها تاکید کرد که «بیرد باعث می‌شد احساس کنی بهترین فوتبالیست دنیا هستی». داوی که چهاربار شاگرد بیرد بود و حتی از تیمی به تیم دیگر او را دنبال کرد، گفت: «بیرد مرا واقعا می‌شناخت و حاضر بودم برایش هرکاری انجام دهم، او از جمله مربیانی بود که چنین انگیزه‌ای به بازیکنان می‌داد.»
داوی یکی از اعضای تیمی بود که زیر نظر بیرد، دو بار پیاپی (۲۰۱۳ و ۲۰۱۴) لیگ برتر فوتبال زنان انگلیس را فتح کرد و سلطه چندساله آرسنال را شکست. او می‌گوید: «آن دو سال بهترین دوران زندگی من بود و هر بازیکنی با او کار کرده، خواهد گفت یکی از بهترین مربیان دوران خود بوده.»
بیرد فقط یک مربی نبود؛ او عاشق فوتبال و بازیکنانش بود. داوی خاطره‌ای نقل کرد که بیرد حتی خودش زمین تمرین لیورپول را آبیاری می‌کرد: «همیشه خودش بود و هیچ‌وقت تغییر نکرد. بعضی‌ها بهش لقب ‘قدیمی’ می‌دادند اما او فقط خودش بود.»
ژولیا سیمیچ، بازیکن سابق تیم ملی آلمان که در وستهام با بیرد کار کرده بود، نیز خاطرات شیرینی از همکاری با او دارد: «قوی‌ترین نقطه او مدیریت انسانی بود. عشق و اهمیتش به هر بازیکن قابل لمس بود. قبل از یک فینال مهم، به ما گفت هدفش رسیدن به فینال است، اما بعد از باخت گفت مقصر خودش است چون باید هدف، قهرمانی را اعلام می‌کرد. این درجه از مسئولیت‌پذیری بین مربیان کم است.»
در فوتبال ایران شاید کمتر مربی‌ای با این سطح از ارتباط انسانی و حمایت واقعی از بازیکنان دیده باشیم. روحیات و منش مدیریتی بیرد، الگویی است که می‌تواند به رشد فوتبال زنان و حتی مردان ایران کمک کند؛ مربیانی که دل می‌گذارند، انگیزه‌بخش‌اند و همیشه هوای تیم‌شان را دارند.
مات بیرد یادگاری ارزشمند برای فوتبال جهان است، کسی که نه فقط به خاطر جام‌ها، بلکه به خاطر قلب مهربان و مدیریت انسانی‌اش، همیشه در خاطره فوتبال باقی خواهد ماند.
نظرات