بازگشت مورینیو به استمفوردبریج؛ شکست اما با قلبی پر از عشق

بازگشت ژوزه مورینیو به استمفوردبریج، ورزشگاه باشگاه چلسی، همواره با شور و هیجان خاصی همراه است؛ حتی اگر این بار با پیراهن بنفیکا و در قامت رقیب روی نیمکت نشسته باشد. اگرچه تیم بنفیکای مورینیو در این جدال لیگ قهرمانان اروپا با نتیجه ۱-۰ مغلوب چلسی شد، اما جو ورزشگاه و واکنش هواداران نشان داد که عشق آبی‌ها به «آقای خاص» همچنان پابرجاست.

هواداران چلسی در جریان بازی چندین بار نام مورینیو را با صدای بلند فریاد زدند. این موضوع، حتی باعث شد مورینیو که تمرکزش روی بازی بود، خطاب به آن‌ها دست تکان دهد و لحظاتی احساسی خلق کند. او خود اذعان داشت که فشار و انتظارات امروز نسبت به روزی که برای نخستین بار به چلسی آمد، بیشتر است؛ چرا که باید به اعتبار و نامی که ساخته، وفادار بماند.

اتفاقات جالب در حاشیه این بازی کم نبود؛ از دیدار صمیمانه با کارمند قدیمی چلسی، برایان پولمن، تا برخورد گرم با بازیکن سابقش، جو کول. حتی در راهروها با طرفداران نوجوان لحظاتی مهربانانه داشت و پیراهن آن‌ها را امضا کرد. مورینیو تصریح کرد که چلسی بخشی از تاریخ حرفه‌ای اوست و خودش هم بخشی از تاریخ چلسی خواهد ماند.

با این حال، او هنوز تشنه موفقیت است و این را می‌شد در نوع واکنش‌هایش کنار زمین دید. هرچند بارها از داور گلایه کرد و بازیکنانش را به تلاش بیشتر واداشت، اما در پایان، از تلاش شاگردانش دفاع کرد. شاید انتظار برای نتیجه‌ای بهتر وجود داشت، اما فاصله بودجه و امکانات تیم‌های انگلیسی و پرتغالی بر کسی پوشیده نیست.

در میانه نیمه دوم هم صحنه‌ای زنده از شخصیت خاص مورینیو دیده شد؛ جایی که در پی پرتاب اشیا به سمت بازیکن بنفیکا توسط هواداران، خودش به خط طولی رفت و با حرکات اعتراضی سعی کرد جو را آرام کند. آنچه باقی ماند، تصویری ملموس از مربی‌ای بود که نه تنها در فوتبال، بلکه در دل‌ها هم تأثیرگذار است.

اگرچه مورینیو با شکست استمفوردبریج را ترک کرد، اما خاطرات و احترام متقابل میان او و خانواده چلسی تا سالیان سال پابرجا خواهد بود؛ رابطه‌ای که هیچ نتیجه‌ای قادر به کمرنگ کردنش نیست.