دورنمای جدید زندگی و فوتبال از نگاه جانجو شلوی؛ چرا دوبی به انتخاب خانواده او تبدیل شد؟
جانجو شلوی، هافبک سابق تیم ملی فوتبال انگلیس و باشگاه‌هایی مانند نیوکاسل، سوانزی، لیورپول و ناتینگهام فارست، اخیراً با تصمیمی متفاوت بسیاری را شگفت‌زده کرد؛ حضور در تیم دسته دوم امارات (Arabian Falcons) و ترک زندگی در انگلیس.
شلوی که پیشتر برای تماشاگران لیگ برتر معروف بود، حالا با تماشاگران انگشت‌شماری در ورزشگاه‌های کوچک دوبی بازی می‌کند. اما برخلاف تصور عمومی، او صراحتاً می‌گوید: «آمدن به امارات برای پول نبود! حقوق بازیکنان این لیگ ماهی دو هزار پوند است، چیزی که برای من بعد از سال‌ها بازی در فوتبال حرفه‌ای اهمیت مالی ندارد.»
چرا زندگی در دوبی؟
شلوی معتقد است شرایط اجتماعی و امنیت شخصی در انگلستان، خصوصاً لندن، سبب شد تصمیم به مهاجرت بگیرد. او می‌گوید: «من دیگر حتی در لندن ساعت نمی‌بندم یا جرأت بیرون آوردن موبایلم را ندارم. می‌خواهم فرزندانم در فضایی آرام‌تر زندگی کنند.»
دلتنگی برای نیوکاسل و فوتبال بریتانیا
با وجود ترک انگلستان، او هنوز علاقه زیادی به نیوکاسل و فرهنگ فوتبالی شمال شرق دارد و این شهر را بهترین جای زندگی در اروپا می‌داند. او هفت سال در نیوکاسل بازی کرد، نقش کاپیتانی بر عهده داشت و در بازگشت این تیم به لیگ برتر تاثیر بسزایی داشت.
ادامه مسیر در دوبی
امروز جانجو شلوی در کنار بازی با فالکنز و هم‌بازی شدن با چهره‌هایی نظیر راوِل موریسون، در کلاس‌های مربیگری نیز شرکت می‌کند و به گفته خودش، صرفاً برای لذت از فوتبال و زندگی ساده‌تر این مسیر را انتخاب کرده است. شلوی تأکید می‌کند: «تا زمانی که بدنم اجازه بدهد، دوست دارم ادامه بدهم؛ اما اگر مصدومیتی جدی رخ دهد، شاید خداحافظی کنم.»
اتخاذ چنین تصمیمی از سوی ستاره‌ای همچون شلوی می‌تواند زمزمه‌ای از تغییری بنیادین در اولویت‌های زندگی فوتبالیست‌ها و نگاه آنان به امنیت، خانواده و آینده باشد؛ موضوعی قابل تأمل برای هواداران فوتبال ایران نیز.
نظرات