مدیریت تیم‌های لیگ برتر مثل تعطیلات است در مقایسه با سلتیک – گفت‌وگو با برندن راجرز
برندن راجرز، سرمربی نام‌آشنای فوتبال، مهمان یک گفت‌وگوی ویژه شد تا از مسیر متفاوت و پرماجرای خود در فوتبال بگوید؛ مسیری که از کودکی در شمال ایرلند آغاز شد و با رؤیای حرفه‌ای شدن همواره همراهش بود.
از کودکی تا مصدومیت و تغییر جهت
راجرز تعریف می‌کند که از کودکی فقط به فکر فوتبال بوده است و حتی حادثه‌ای که باعث شکستگی پایش در دو سالگی شد، باعث شد پای تخصصی‌اش از راست به چپ تغییر کند! او اولین مسابقه رسمی ۱۱ نفره را در ۱۳ سالگی و برای تیمی محلی به نام Star United تجربه کرد.
شکست رؤیای بازیگری و شروع مربیگری
در نوجوانی خیلی زود به باشگاه منچستریونایتد دعوت شد اما دوران بازیکنی‌اش به‌خاطر مصدومیت‌هایی که داشت، خیلی زود به پایان رسید. به پیشنهاد آشنایان، وارد مربیگری شد و به دنبال یادگیری روش‌های مدرن، به اسپانیا و هلند سفر کرد تا از باشگاه‌هایی چون بارسلونا و آژاکس تجربه بگیرد.
سال‌های تجربه در لیگ برتر و اروپا
راجرز پس از همکاری با ژوزه مورینیو در چلسی، سرمربی تیم‌هایی مانند واتفورد، سوانسی، لیورپول و لستر شد. او بهترین خاطره کاری خود را صعود سوانسی به لیگ برتر می‌داند که نقطه عطف دوران مربیگری‌اش بود و کسب اولین جام FA با لستر را هم نقطه‌ای افتخارآمیز عنوان می‌کند.
فشار مدیریت در تیم سلتیک؛ بالاتر از لیگ برتر!
او با صراحت می‌گوید فشار مدیریت در تیمی مثل تیم سلتیک کم‌نظیر است و حتی بعضی تیم‌های لیگ برتر در مقایسه با آن مثل تعطیلات هستند: «در تیم سلتیک شما فقط باید ببرید؛ حتی تساوی هم کافی نیست و باید با سبکی خاص بازی کنید.»
تمرکز بر تربیت بازیکن و رؤیای هزاربازی
راجرز رسیدن به عدد ۱۰۰۰ مسابقه در مربیگری را بزرگ‌ترین آرزوی باقی‌مانده خود می‌داند و یادآور می‌شود که مهم‌ترین لذت حرفه‌ای‌اش، کمک به پیشرفت و ارتقای بازیکنان جوان است.
برندن راجرز یک نمونه عالی از پشتکار، آموزش مستمر و عبور از موانع برای مشتاقان فوتبال ایرانی است که نشان می‌دهد حتی بدون سابقه طولانی بازی حرفه‌ای هم می‌توان به موفقیت‌های بزرگ در مربیگری دست پیدا کرد.
نظرات