دنی رُل؛ از بحران شفیلد ونزدی تا آتش Rangers

دنی رُل، مربی جوان آلمانی که با تجربه موفق اما پرحاشیه‌اش در تیم شفیلد ونزدی انگلیس شناخته شده، حالا ماجراجویی جدیدش را به عنوان سرمربی باشگاه رنجرز آغاز کرده است. او که پیش‌تر در محیطی پرتنش و غیرقابل پیش‌بینی تحت مالکیت دیژفون چانسیری، تاجر تایلندی، کار می‌کرد، اکنون به یکی از داغ‌ترین صندلی‌های مربیگری فوتبال اروپا گام نهاده است.

باشگاه رنجرز در یک دهه گذشته هشت سرمربی دائمی و چندین سرمربی موقت به خود دیده و کمتر مدیری توانسته حتی به رکورد ۱۰۰ بازی برسد. ناکامی‌ها، بی‌ثباتی مدیریتی و اعتراض بی‌پایان هواداران باعث شده حضور در این تیم کاری در حد بحران‌زدایی بزرگ باشد. تنها استیون جرارد مدت قابل توجهی دوام داشت.

پس از چند انتخاب و مذاکرات ناموفق، حالا رُل که هفته پیش حتی علاقه‌ای به این کار نداشت، آخرین گزینه هیئت‌مدیره برای رهبری تیمی آشفته شد؛ تیمی که سرمایه‌گذاری قابل توجهی روی آن صورت گرفته اما نتیجه آن نه تنها پیشرفت، بلکه سقوط بیشتر بوده است.

جایگاه مدیریتی باشگاه هم مستحکم نیست. ناکامی در انتخاب سرمربی، هزینه‌های بی‌اثر و نارضایتی عمومی از مدیران و مسئولان جدید باعث شده اعتماد هواداران به پایین‌ترین حد برسد. رُل اکنون وارث تیمی است که بسیاری از هوادارانش آن را بدترین نسل رنجرز می‌دانند و بودجه نقل و انتقالات هم تا حد زیادی خرج شده است.

با وجود این، رُل در عرصه مربیگری، به ویژه در بحران، نشان داده پشتکار و توانایی بالایی دارد. او با کمترین تجربه مدیریتی، شفیلد ونزدی را از لبه سقوط به وسط جدول رساند. علاوه بر این، تجارب دستیار بودن در باشگاه‌هایی چون RB Leipzig، بایرن مونیخ و تیم ملی آلمان، انعطاف‌پذیری و توانایی کار با سیستم‌های مختلف را در کارنامه او ثبت کرده است.

در فوتبال ایران نیز مانند اسکاتلند، باشگاه‌هایی با هواداران پرشمار و مدیریتی ناپایدار، با انتظارات بالا رو‌به‌رو هستند؛ این تجربه‌ها می‌تواند برای مربیان ما هم الهام‌بخش باشد که چگونه می‌توان در اوج فشار و بحران، تیم را نجات داد.

موفقیت در رنجرز، اما، تنها به صحبت‌های انگیزشی و سوابق گذشته وابسته نیست. هواداران تنها یک چیز می‌خواهند: پیروزی. عملکرد در زمین، مهم‌ترین ملاک قضاوت برای دنی رُل خواهد بود، هم برای هواداران و هم برای مدیرانی که اکنون زیر تیغ انتقاد قرار دارند.