موفقیت تاریخی مِیلبی در لیگ دسته اول سوئد؛ تیمی از یک روستا قهرمان شد!

موفقیت تاریخی مِیلبی در لیگ دسته اول سوئد؛ تیمی از یک روستا قهرمان شد!

فوتبال اروپا امسال شاهد یکی از شگفتی‌های بزرگ بود؛ تیم مِیلبی از یک روستای کمتر از ۱۰۰۰ نفر جمعیت، برای نخستین بار در تاریخ توانست قهرمان "آل‌سوِنسکان" – لیگ برتر سوئد – شود و سهمیه اروپا را به دست آورد.

موفقیت این باشگاه کوچک، همزمان با قهرمانی زودهنگام و شکست ۲-۰ مقابل تیم نامدار IFK گوتبورگ رقم خورد و توجه زیادی را به خود جلب کرد. میلبی با بودجه‌ای محدود و اتکا به نیروهای محلی و جوان، ۲۰ برد از ۲۷ بازی را با تنها یک شکست ثبت کرد و در کنار ثبت رکورد ۲۲ بازی خانگی بدون باخت (از مه ۲۰۲۴) به مقام نخست رسید.

تغییر نگرش و فرهنگ تیمی؛ رمز موفقیت میلبی

یکی از مهم‌ترین عوامل این موفقیت بزرگ، تغییر فرهنگ تیمی بود. به گفته توم پترسون، مدافع باتجربه تیم: «دیگر بهانه‌های قدیمی مثل کوچک بودن شهر یا نداشتن بودجه را باور نکردیم. همه به خودمان باور داشتیم و برای بردن، انرژی و همدلی گذاشتیم.»

تحول تاکتیکی: فوتبال مالکانه و هجومی

یک دستیار جوان و نروژی به نام "کارل ماریوس آکسوم" با ایده‌های نوین و پژوهش محور، سبک بازی تیم را کاملاً دگرگون کرد. تمرکز او بر "اسکنینگ" (درک فضایی با چرخش سر بازیکنان قبل از دریافت توپ)، فوتبال پرفشار، پاس‌کاری از عقب و مالکیت توپ باعث شد میلبی دومین تیم گلزن (۴۹ گل/۲۷ بازی) و چهارمین تیم با بیشترین مالکیت (۵۴/۳٪) شود؛ در حالی که سه سال پیش فقط ۴۷/۵٪ بود.

اقتصاد باشگاه و توسعه استعدادها

موفقیت مالی و ورزشی میلبی نتیجه یک انقلاب مدیریتی بود. پس از نزدیکی به ورشکستگی در سال ۲۰۱۶، هیئت مدیره با کاهش هزینه‌ها و تمرکز بر رشد جوانان و فروش بازیکنان نه تنها از خطر سقوط گریختند، بلکه امروزه به نمونه‌ای از مدیریت منطقی تبدیل شده‌اند. درآمد باشگاه از منفی ۳۵۰ هزار پوند به ۲/۳ میلیون پوند در سال رسیده و ستارگانی مانند کالین رزلر و نیکلاس رویکییر را با رقم‌های بالا به باشگاه‌های بزرگتر فروخته‌اند.

جامعه متحد، عامل هویت و موفقیت

در حالی که بازیکنان روزمره خریداران همسایگان‌شان در سوپرمارکت‌اند و بسیاری حتی در یک ساختمان زندگی می‌کنند، حس صمیمیت درون تیم و بین مردم حیاتی است. جمعیت تماشاگران به بیش از ۴۷۰۰ در ورزشگاه کوچک اما خاطره‌انگیز استراندوالن رسیده (جمعیت شهر کمتر از ۱۰۰۰ نفر!). انجمن هواداران نیز از ۳۰ نفر به ۵۰۰ نفر رسیده و فرهنگی سالم و ضدتبعیض را ترویج می‌دهند.

در کلام هواداران: «میلبی فقط فوتبال نیست، خانواده‌ای بزرگ است که شادی را در سخت‌ترین روزها با هم تقسیم می‌کند.» اکنون همه، موفقیت روستایی کوچک را با شعار "بزرگ‌تر از فوتبال" تحسین می‌کنند.

جمع‌بندی

داستان قهرمانی میلبی یادآور قدرت مدیریت بومی، اتحاد اجتماعی و جسارت در تغییر نگرش‌هاست؛ الگویی الهام‌بخش برای باشگاه‌های کوچک ایران که رویاهای بزرگ دارند.