سنه لمینز: "من شمایکلِ پنهانی نیستم، فقط خودم هستم!"

سنه لمینز، دروازه‌بان تازه‌وارد منچستریونایتد، در گفت‌وگویی اختصاصی با رسانه‌های ورزشی، اعلام کرد که از فشار و انتظارات زیاد هواداران ترسی ندارد و آماده است نقش مهم خود را در یکی از پرچالش‌ترین پست‌های فوتبال ایفا کند.

او که تنها ۲۳ سال سن دارد و با تجربه فقط یک فصل کامل فوتبال بزرگسالان وارد لیگ برتر شده، باید خودش را در مقابل هوادارانی ثابت کند که خاطرات بزرگی از دروازه‌بانان افسانه‌ای مثل پیتر شمایکل و ون‌دِر سار دارند. لمینز می‌گوید: «شنیده بودم فشار زیادی روی بازیکنان منچستریونایتد هست اما به نظرم اتفاقا همین فشار جایگاه تیم را نشان می‌دهد. بازی برای چنین تیم بزرگی باید با توقع بالا همراه باشد و من از این موضوع نمی‌ترسم.»

در اولین بازی لمینز برای منچستر مقابل ساندرلند، هواداران با تشویق‌های ایستاده استقبال گرمی از او داشتند. آواز معروف "Are you Schmeichel in disguise?" از سکوها شنیده شد که البته خود او در همان لحظه متوجهش نشد، اما بعد از بازی دیدن واکنش‌ها را «یک افتخار» توصیف کرد و افزود: «پیتر شمایکل یکی از بهترین‌های تاریخ است. من هنوز راه زیادی دارم تا اصلاً با او مقایسه شوم؛ فقط می‌خواهم به تیم کمک کنم و تلاش کنم تا جایگاه خودم را بسازم.»

در بازی مقابل لیورپول نیز رویکردی رک‌تر و مستقیم‌تر از سوی کادر فنی اتخاذ شد که به گفته لمینز نتیجه صحبت‌های فنی مربیان بوده تا سبک شخصی او. او تأکید دارد که گاهی باید واقع‌بین بود و توپ را زودتر به مهاجمان رساند: «ساختن از عقب می‌تواند ریسک زیادی داشته باشد، به‌ویژه مقابل حریفان تاپِ لیگ. باید به توانایی بازیکنان خط جلو و میانی‌مان اعتماد کنیم و سریع عمل کنیم.»

موفقیت لمینز به ارتباط مناسب با خط دفاعی وابسته است؛ همان‌طور که خود بازیکن اشاره کرد هری مگوایر و ماتیاس دلیخت بارها به او گفته‌اند فقط کافی است در لحظه‌های مهم اعتماد به نفس داشته باشد و آرامش را به خط دفاع القا کند.

لمینز با مبلغ ۱۸.۱ میلیون پوند از تیم رویال آنتورپ به منچستریونایتد پیوست. سرگذشت او هم جالب است: برادر بزرگ‌ترش که سال‌ها هوادار یونایتد بود، باعث شد او به عنوان دروازه‌بان شروع به بازی کند تا کسی باشد که شوت‌ها را مهار کند!

اگرچه لمینز در بازی‌های ابتدایی چند اشتباه داشت، اما هنوز حمایت هواداران را از دست نداده؛ برعکس شروعش آن‌قدر مثبت بوده که خیلی‌ها از نیمکت‌نشینی او در چند بازی اول متعجب شدند. اما خودش معتقد است این تصمیم منطقی بوده تا فرصت تطبیق پیدا کند.

در نهایت او هدفگذاری روشنی دارد: «دوست دارم دوران طولانی و موفقی در اولدترافورد داشته باشم؛ شاید روزی با بزرگانی مثل شمایکل و دخه‌آ در یک جمله قرار بگیرم.»