لن بایاس: ستارهای که ناباورانه درخشید و سپس خاموش شد
در تاریخ ورزش بسکتبال و حتی فراتر از آن، برخی اتفاقات چنان اثرگذار بودهاند که سرنوشت یک نسل و حتی قانونگذاری را دگرگون کردهاند. لن بایاس یکی از آن شخصیتهایی بود که آرزوها و امیدهای فراوانی را با خود به همراه داشت اما با حادثهای تراژیک، سرنوشتش تبدیل به نقطه عطفی برای جامعه آمریکا شد.
لن بایاس در سال ۱۹۶۳ در نزدیکی واشنگتن دیسی متولد شد. او از کودکی به خاطر قدرت بدنی، سرعت انفجاری و خلاقیتش در زمین بسکتبال مورد تحسین قرار گرفت و خیلی زود به یکی از ستارههای تیم دانشگاه مریلند بدل شد. در همان سالهایی که مایکل جردن به عنوان فوق ستاره جدید بسکتبال معرفی میشد، بایاس هم توجهها را به سمت خود جلب کرد تا جایی که بسیاری او را حتی بالاتر از جردن میدانستند.
سرانجام سال ۱۹۸۶ فرا رسید و لن بایاس در درفت NBA به عنوان انتخاب دوم به تیم بزرگ بوستون سلتیکس پیوست؛ تیمی با ستارگانی همچون لری برد و کوین مکهیل که امید داشتند با حضور او برای سالهای بیشتری در اوج بمانند. اما فقط دو روز پس از این انتخاب تاریخی، لن بایاس به شکل غیرمنتظرهای بر اثر اوردوز کوکائین درگذشت.
مرگ ناگهانی این ستاره جوان، همانند شوکی عظیم، نه فقط دنیای ورزش، که تمام آمریکا را درگیر کرد. با توجه به شرایط فیزیکی ایدهآل بایاس و آینده فوقالعادهای که پیشروی او بود، جامعه آمریکا با شوکی عمیق روبرو شد و این حادثه تبدیل به محرک اصلی سیاستگذاران برای تصویب قوانین جدید و سختگیرانه در حوزه مواد مخدر شد. از این جهت برخی، پایان ناگهانی زندگی لن بایاس را نقطهای حیاتی در آغاز سیاستهای سختگیرانه علیه مواد مخدر و افزایش آمار زندانیان میدانند که عمدتا به ضرر اقشار محروم بود.
خانواده بایاس بعد از این تراژدی نیز آرامش را نیافتند، چرا که چند سال بعد، جِی بایاس، برادر کوچکتر لن نیز قربانی تیراندازی خیابانی شد. با این حال، مادر لن، دکتر لونیس بایاس، تلاش کرد از درد و رنجی که کشیده بود، پلی برای امید و آموزش بسازد. او سالهاست در سراسر جهان سخنرانی و مردم را به کشف تواناییهای خود، پرهیز از آسیبها و ارزش جامعه و همدلی فرا میخواند.
زندگی کوتاه و پر فراز و نشیب لن بایاس همواره یادآور این موضوع است که حتی درخشانترین ستارهها میتوانند به ناگهانیترین شکل خاموش شوند، اما تاثیر آنها تا نسلها ادامه دارد. در ایران نیز، ورزشکاران و خانوادهها میتوانند از این تراژدی عبرت بگیرند تا مراقبت بیشتری در زمینه رفاه جسمی و روانی جوانان داشته باشند و به اهمیت فرهنگسازی و آموزش بیشتر پی ببرند.
نظرات