اما رادوکانو؛ عبور از سختی‌ها و تلاش برای بازگشت به اوج
اما رادوکانو در چهار سال گذشته پس از قهرمانی تاریخی‌اش در مسابقات آزاد آمریکا، با چالش‌های زیادی روبرو شد. تجربه آزار و تهدید یک مزاحم در دبی باعث شد او نسبت به حضور در اجتماع با احتیاط بیشتری رفتار کند و تاثیرات روانی این اتفاقات مدت‌ها با او باقی ماند.
این تنیسور جوان بریتانیایی که تنها ۲۲ سال دارد، بیان کرده است که حالا در مکان‌های عمومی «محتاط» است و سعی می‌کند امنیت خود را جدی بگیرد. او به رسانه‌ها گفته است که احساس بهتری در مسابقات دارد، چون تیم حفاظتی و همراهانش توجه ویژه‌ای به امنیتش داشته‌اند. رادوکانو همچنین از بازگشت نیک کاوادای، مربی قدیمی‌اش، برای فصل مسابقات چمن ابراز خوشحالی کرده و می‌گوید تیم فعلی‌اش بیش از هر زمان دیگری او را حمایت می‌کند.
اما در کنار چالش‌های شخصی، با نوسانات زیادی در ترکیب کادرفنی و مربیانش نیز مواجه بود که بر روند پیشرفت حرفه‌ای او تاثیر گذاشت. عدم ثبات و تغییرات مداوم مربیگری، به ویژه پس از موفقیت ناگهانی و فشار رسانه‌ای، موجب شد عملکردش تحت‌الشعاع قرار گیرد. او در بخشی از صحبت‌هایش تاکید داشته فقط زمانی می‌تواند پیشرفت کند که افرادی قابل اعتماد و مورد علاقه اطرافش باشند.
با این حال، حضور دوباره در لندن و شرکت در اولین مسابقه زنان در کوئینز بعد از نیم قرن، به اما احساس آرامش و امنیت داده است. او اکنون ضمن حضور پرانرژی در رقابت‌ها، با شادی از کنار خانواده و دوستان بودن لذت می‌برد و می‌گوید همین آشنایی با محیط، ذهن او را از فضای رقابتی دور می‌کند و کمک بزرگی به بازگشت آرامشش است.
اما رادوکانو برای ادامه فصل امیدوار است و می‌خواهد پیام جاودانی برای جوانانی باشد که با سختی و قضاوت‌های بی‌پایه روبرو هستند: «می‌خواهم نمونه‌ای باشم از کسی که با وجود سختی‌ها و قضاوت‌ها تسلیم نشد و در حال تلاش است که شرایطش را بهتر کند.»
بی‌تردید داستان اما رادوکانو پیام مهمی برای همه ورزشکاران و علاقه‌مندان به تنیس دارد؛ حفظ امید و مقاومت در برابر مشکلات، کلید ادامه مسیر موفقیت در دنیای حرفه‌ای ورزش است.
نظرات