بررسی اخراج ویتور پریرا از وولورهمپتون؛ چرا یک ازدواج کامل به جدایی تلخ رسید؟

باشگاه وولورهمپتون پس از تنها ۱۱ ماه همکاری، سرانجام به همکاری با ویتور پریرا پایان داد؛ مربی‌ای که فصل گذشته با آوردن ثبات و حتی جلب نظر هواداران با حضورش در میخانه‌ها، امیدی تازه به این تیم بخشیده بود. اما این داستان شیرین خیلی زود به تلخی گرایید و حالا باشگاه به دنبال پنجمین مربی دائمی خود طی چهار سال اخیر می‌گردد.

آغاز خوش و پایان پرتنش

پریرا که سال قبل تیم را از سقوط نجات داده بود، ۴۵ روز پیش از اخراجش قرارداد جدیدی امضا کرد و خیلی‌ها تصور می‌کردند این همکاری می‌تواند موفقیت بزرگی رقم بزند. اما این فصل کاملاً متفاوت شروع شد. وولوز پس از جدایی چند بازیکن کلیدی مثل نلسون سمدو و متئوس کونیا، علیرغم جذب پنج بازیکن جدید با هزینه حدود ۱۰۰ میلیون پوند، موفق نشد جای خالی ستاره‌های خود را با نفراتی باتجربه پر کند. نکته مهم این بود که اغلب خریدهای جدید تجربه لیگ برتر را نداشتند، موضوعی که ناراحتی پریرا را نیز در پی داشت.

بحران، فشار و تصمیم سفت‌وسخت مدیران

نتایج ناامیدکننده وولوز – تنها دو امتیاز از ۱۰ هفته، هشت شکست از ده مسابقه اخیر – منجر به قرار گرفتن تیم در قعر جدول و ایجاد فشار روانی روی بازیکنان و کادرفنی شد. اتفاقاتی مانند باخت به رقبا، اخراج بازیکنان، گل به خودی و از دست دادن روحیه در دقایق پایانی باعث شد شرایط روزبه‌روز حساس‌تر شود. به خصوص جدایی بازیکنانی که فصل قبل ۳۲ گل از ۶۳ گل تیم را زده بودند، ضربه بزرگی به خط حمله وارد کرد.

اشتباهات نقل‌وانتقال و عدم آرامش فنی

پریرا، اگرچه نفرات جدید را خودش تأیید کرده بود، اما بارها اعلام کرد از عدم تحقق اهداف نقل‌وانتقالاتی و عدم جذب گزینه‌های اصلی ناراحت است. باشگاه البته با فروش ستاره‌ها، نزدیک به ۱۲۰ میلیون پوند به دست آورد اما هنوز جانشین مناسبی برای آن‌ها جذب نکرد. همین موضوع باعث ناهماهنگی و تغییرات زیاد ترکیب تیم در هر بازی شد.

نگاه آینده‌نگر اما خطرناک مالکان

مدیران وولورهمپتون با دیدی بلندمدت به آینده می‌نگرند و حتی با فرض سقوط، معتقدند می‌توانند با سرمایه‌گذاری و جذب بازیکنان بومی و جوان، تیم را در چند سال آینده بازسازی کنند. اما به نظر می‌رسد این نگاه بلندمدت، آن‌ها را از واقعیات فصل جاری – که کاملا در معرض سقوط قرار دارند – غافل کرد.

جمع‌بندی از دیدگاه ایرانی

اخراج ویتور پریرا نشان می‌دهد که در فوتبال جزیره، حتی ثبات کوتاه مدت هم تضمین کننده امنیت شغلی نیست اگر نتایج پشت سرهم ضعیف شود. این مسیر یادآور وضعیت برخی باشگاه‌های بزرگ ایرانی است که تعویض پیاپی سرمربی و سیاست‌گذاری مبهم، تیم‌ها را وارد چرخه‌ای از بحران می‌کند. برای وولوز اما حالا مسئله مهم، خارج شدن از بحران روانی و ترمیم ترکیب با گزینه‌هایی است که برای مبارزه با سقوط آماده باشند.