برنامهریزی مسابقات زنان در تنیس؛ چالشی ساختاری و فرصتهای پیشرو
طی سالهای اخیر، مسئله برنامهریزی و زمانبندی مسابقات زنان در تنیس حرفهای جهان مورد انتقاد جدی قرار گرفته است. نمونه اخیر آن را میتوان در مسابقات رولان گاروس (فرنچ اوپن) دید که هیچ مسابقهای از جدول زنان در بخش شبانه و پربیننده برگزار نشد. این موضوع انتقادات زیادی از سوی مسئولان، بازیکنان و هواداران به همراه داشته است.
مدیرعامل اتحادیه تنیس زنان جهان (WTA)، پرشیا آرچر، این مسئله را یک «مشکل سیستماتیک» و ساختاری دانست و تأکید کرد که تغییر در این زمینه، فقط با تلاش یک فرد یا یک تصمیم خاص حاصل نمیشود، بلکه نیازمند نگرش و اصلاح عمیق در نگاه مدیران برگزارکننده مسابقات، شریکان تلویزیونی و خود جامعه هواداران است.
وی با اشاره به اینکه طرفداران انتظار دارند بهترین رقابتها – فارغ از جنسیت – را در زمانهای اصلی مشاهده کنند اظهار داشت: «این فقط یک فرصت از دست رفته بود. انتظار دارم همزمان با رشد آگاهی و مطالبهگری هواداران و رسانهها، شاهد تغییر مثبت باشیم.»
آرچر معتقد است گفتوگو با مدیران گرنداسلمها و سایر رویدادهای مهم میتواند به تغییر نگرش منجر شود. او تأکید میکند که این موضوع فقط مربوط به رولان گاروس یا شخص خاصی نیست؛ بلکه در بسیاری از رویدادهای تنیس دیده میشود و نیازمند راهکاری بنیادین است.
از طرفی، مسئولان رولان گاروس و برخی مدیران بهانههای زمانی همچون کوتاهتر بودن مسابقات زنان نسبت به مردان و احتمال کوتاه بودن بیش از حد برخی مسابقات را مطرح میکنند. اما منتقدان میگویند این دلایل نباید مانع قرار گرفتن زنان در جایگاههای معتبر و زمانهای طلایی پخش باشد.
به طور کلی، اگر قرار باشد ورزش زنان همپای مردان دیده شود و فضایی برابر تجربه کند، باید صدای بازیکنان، هواداران و فعالان این عرصه جدی گرفته شود و در کنار انتقاد، پیشنهادهای سازنده برای اصلاح این روند ارائه شود. اتفاقی که میتواند افق تازهای برای تنیس زنان، حتی در ایران، رقم بزند و برابری بیشتری در دنیای ورزش رقم بخورد.
نظرات