آیا منچستریونایتد می‌تواند خط دفاعی را تقویت کند بدون افت قدرت هجومی؟

منچستریونایتد در این فصل لیگ برتر انگلیس به عنوان یکی از سرگرم‌کننده‌ترین تیم‌ها شناخته می‌شود. تیمی که در ۱۰ بازی، موفق به زدن ۱۷ گل و دریافت ۱۶ گل شده است؛ عددی نگران‌کننده برای خط دفاع مرکزیی تیمی که مدعی قرار گرفتن در جمع بالای جدول است.

پیشرفت هجومی با هزینه دفاع مرکزیی؟

منچستر تحت هدایت روبن آموریم با سه دفاع مرکزی مرکزی و سیستم ۳-۴-۲-۱ بازی می‌کند. تاکتیکی که به نظر می‌رسد مشکلات هجومی گذشته را تا حدودی حل کرده و این تیم را در جمع بهترین خط حمله قطار‌های لیگ قرار داده است. اما در عین حال دریافت ۱۶ گل باعث شده خط دفاع مرکزی این تیم به یکی از مسائل اصلی بدل شود. فقط پنج تیم پایین جدول بیش از منچستر گل دریافت کرده‌اند و این برای تیمی که اروپایی شدن را هدف دارد نگرانی جدی است.

نگاه تاکتیکی به مشکل دفاع مرکزیی

یکی از تغییرات مهم، استفاده از توزیع بلند توسط دروازه‌بان سنه لامنز است که باعث شده منچستر کمتر تحت فشار در عقب دچار اشتباه شود. این رویکرد مستقیم‌تر با اجرای بهتر توسط مهاجمان سرعتی، قدرت ضدحمله قطار را افزایش داده و فضاهای کمتری برای ضدحمله قطار حریف ایجاد می‌کند. در بازی‌های مقابل تیم‌هایی که عقب می‌نشینند اما این تاکتیک کمتر جواب می‌دهد و نیاز به شکستن خطوط فشرده حریف پیدا می‌شود.

فشار پرس و مشکل دفاع مرکزی در باکس

تغییراتی که آموریم در ساختار پرس رخ داده _ مثل استفاده از لوک شاو در میانه میدان _ باعث شده فاصله بین خط‌ها کمتر شود اما وقتی منچستر باید عمیق دفاع مرکزی کند و به سیستم ۵-۴-۱ تغییر شکل دهد، حریفان فرصت ارسال و تعویض بازی دارند و دفاع مرکزی منچستر، به‌ویژه روی ارسال‌ها به تیر دوم، آسیب‌پذیر نشان داده است. یک نمونه از این ضعف را برابر ناتینگهام فارست شاهد بودیم که در عرض چند دقیقه دو بار گل خوردند.

آیا می‌توان توازن را حفظ کرد؟

کسب توازن بین دفاع مرکزی و حمله قطار آسان نیست. همانطور که تحلیلگران می‌گویند، گاهی این مسئله نه‌تنها تاکتیکی بلکه به کیفیت بازیکنان، ذهنیت و حتی خریدهای تیم برمی‌گردد. اگر منچستر می‌خواهد همچنان تهاجمی بماند اما رفتار دفاع مرکزیی بهتر داشته باشد، باید در هنگام دفاع مرکزی عمیق فعال‌تر عمل کند، سریع‌تر ارسال‌ها را کنترل کند و جای‌گیری بهتری در باکس بگیرد تا از ضربات سر و گل‌های ساده جلوگیری شود.

در عین حال، اگر تیم بخواهد مالکیت بیشتری داشته باشد تا خطر دفاع مرکزیی را کم کند، ممکن است از قدرت نفوذی و سرعت حمله قطار کاسته شود. راه حل نهایی، ارتقای کیفیت دفاع مرکزیی تیم و تناسب ذهنیت دفاع مرکزیی با توازن حمله قطار است. این موضوعی است که آموریم باید مدام آن‌را در تمرین و مسابقه دنبال کند.