مصاحبه با اما هیز: از پدر فمنیست تا تجربه اضطراب و نقش مادری در فوتبال
در مجموعه جدید "مصاحبه فوتبالی"، اما هیز، سرمربی مطرح فوتبال زنان و قهرمان المپیک، با صحبتهایی متفاوت و صمیمی درباره زندگی شخصی و حرفهای خود، بینشهای ارزشمندی ارائه داد.
خانواده فوتبال و پدر فمنیست
هیز تاکید میکند که خانواده فوتبال، به ویژه پدرش، نقش محوری در مسیرش داشتند: «پدرم بزرگترین فمنیست زندگیام بود... همیشه مرا تشویق میکرد و گاهی اوقات از این فشار خسته میشدم، اما حالا میفهمم چقدر این حمایت مهم بود.» او همچنین اهمیت همراهی مادرش را بسیار ارزشمند دانست: «مادرم همیشه برایم الهامبخش بود و همواره اجازه داد جهان را تجربه کنم.»
اضطراب و یائسگی
یکی از نکات جالب مصاحبه، صحبت صریح هیز درباره تجربه اضطراب ناشی از یائسگی بود. او میگوید: «تا زمانی که یائسگی ناگهانی را تجربه نکرده بودم، هرگز اضطراب را تجربه نکرده بودم... کمبود استروژن بر مغز هم تاثیر میگذارد و سطح سروتونین و دوپامین کاهش پیدا میکند.» او نقش مادرش در عبور از این مراحل را حیاتی میداند.
کودکی، شروع فوتبال و مسیر مربیگری
هیز یادآوری میکند: «اولین تیمم ماری وارد در کامدن بود و خاطره جذاب، بازی فینال در ومبلی بود. همیشه فوتبال فقط یک بازی نبود، بلکه جامعه و دوستیها، بخش مهمی از مسیرم بود.» او با وجود آسیب شدید در نوجوانی، مسیر مربیگری را در آمریکا آغاز کرد و امروز جزو سرشناسترین مربیان فوتبال زنان جهان است.
نگاه زنانه در فوتبال، چالشها و موفقیتها
هیز تاکید میکند اهمیت بیان تجربیات زنان در فوتبال چقدر بالاست: «همیشه فوتبال را از دریچه مردانه تجربه کردیم اما زنها با چالشهای خاص خود مواجهند. در آمریکا همواره ارزش و احترام ورزش بانوان را بیشتر حس میکنم.» او تعریف میکند که گاهی حتی داوران تصور میکردند دستیار مرد او سرمربی است، نه خودش!
مادری و نقش خانواده فوتبال در موفقیت
مهمترین افتخار او؟ بدون تردید، مادر بودن: «هیچ چیزی مثل احساس مادری نیست. جدایی از فرزندم برای سفرهای کاری، حتی برای من سختتر از اوست.» ارتباط نزدیک خانوادگی و حمایت خواهرانش، نقش بسیار مهمی در ثبات و پیشرفت کاری او داشته است.
موفقیتی فراتر از جامها
هیز که اکنون هدایت تیم ملی آمریکا را بر عهده دارد، با حفظ جایگاه دوم دنیا و کسب مدال طلا در المپیک پاریس، به دنبال موفقیت در جام جهانی ۲۰۲۷ است. با این حال، او باور دارد مهمتر از همه، حفظ شادی و تعادل زندگی شخصی و کاری است: «تمام افتخارات شغلی مهم هستند، اما هیچ چیز برای من بالاتر از شادی و خانواده فوتبال نیست.»
نظرات