مصاحبه با اما هیز: نقش پدر فمینیست، اضطراب و حس پدربزرگ بودن برای بازیکنان تیم ملی آمریکا

اما هیز، مربی پرافتخار فوتبال زنان و سرمربی فعلی تیم ملی فوتبال زنان آمریکا، در گفت‌وگویی صمیمی درباره زندگی، دغدغه‌ها و مسیر حرفه‌ای خود سخن گفته است. اما که پس از سال‌ها موفقیت با تیم چلسی، حالا هدایت تیم ملی آمریکا را بر عهده گرفته، به نقش حیاتی خانواده‌اش، بویژه پدر فمینیستش اشاره می‌کند و از چالش‌های مسیرش تا رسیدن به قله‌ها می‌گوید.

دوران کودکی و آغاز فوتبال
اما هیز، کودکی خود را با فوتبال در کنار دوستان در فضای باز و مسابقات محلی به یاد می‌آورد. او می‌گوید که پدرش همیشه حامی و مشوق جدی او و خواهرانش بوده و فضای خانواده‌شان سرشار از روحیه اجتماعی و کمک به دیگران بوده است.

تاثیر والدین و خانواده
هیز پدرش را بزرگ‌ترین فمینیست زندگی‌اش می‌داند؛ کسی که او و خواهرانش را به چالش کشیدن کلیشه‌ها تشویق می‌کرد. از طرفی مادرش با حمایت‌های بی‌قید و شرط، همیشه او را برای دنبال کردن رویاهایش آزاد گذاشت. بعد از فوت پدر، نقش مادرش برای او پررنگ‌تر شده است؛ مخصوصا هنگام مواجه شدن با مسائل جسمی و روحی مانند یائسگی و اضطراب.

چالش‌های زنان در فوتبال مردانه
اما هیز به صراحت درباره تفاوت‌های زنان و مردان در فضای فوتبال صحبت می‌کند. او معتقد است زنان باید همواره در قالب دیدگاه و نظام مردانه فعالیت کنند و همواره نیازهای متفاوت‌شان نادیده گرفته می‌شود. تجربه تبعیض، تنهابودن در دوره‌های مربیگری و نادیده گرفتنش توسط داوران، او را مصمم‌تر کرده تا راه را برای نسل جدید هموار کند.

زندگی شخصی، تعادل و مادری
هیز می‌گوید بیشترین افتخار زندگی‌اش مادر بودن است. عشق و مسئولیت مادری، حتی در مقایسه با قهرمانی‌های بزرگ فوتبالی، برایش معنایی عمیق‌تر دارد. او از سختی‌های ایجاد تعادل میان مربیگری حرفه‌ای و مادری می‌گوید و تاکید می‌کند که حمایت خانواده برای ادامه مسیر، ضروری بوده است.

ابتلای ناگهانی به یائسگی و نقش خانواده
او درباره تجربه یائسگی ناگهانی و تاثیرات آن بر اضطراب و سلامت روان خود صادقانه سخن می‌گوید و اشاره دارد که مادرش مهم‌ترین پشتیبان روحی‌اش بوده است. هیز همچنین بر این باور است که زنان باید بیشتر درباره این مسائل صحبت کنند تا تابوها شکسته شود.

خلاصه
زندگی و نگاه اما هیز، همچون راهنمایی برای دختران و زنان علاقه‌مند به فوتبال و مربیگری است؛ استقامت، اهمیت خانواده، عبور از پیش‌داوری‌ها و تلاش برای تغییر، محور صحبت‌های این مربی موفق هستند. داستان او نه‌تنها در ورزش زنان، که در مسیر رشد فردی و اجتماعی الهام‌بخش است.