آیا توخل درباره بازی همزمان کین، بلینگهام و فودن حق دارد؟

توماس توخل، مربی نام‌آشنای فوتبال جهان، این روزها سکان هدایت تیم ملی فوتبال انگلیس را بر عهده دارد و با نتایج درخشانش، دست‌کم در دور مقدماتی، جایگاه خود را تثبیت کرده است. اما صحبت‌های او درباره خط میانی و حمله فوتبال انگلیس حسابی جنجالی شده است. توخل صراحتاً اعلام کرده که در ساختار فعلی تیم، هری کین، جود بلینگهام و فیل فودن همزمان در زمین جای نمی‌گیرند.

بحث تاکتیکی توخل: برتری با حفظ توازن

توخل معتقد است که تیمش ساختار مشخصی دارد؛ یک مهاجم مرکزی (کین)، دو هافبک (ریکس در پست شش و اندرسون در پست هشت) و یک شماره ۱۰ که فعلاً مورگان راجرز این پست را به خوبی پر کرده است. او تاکید می‌کند که استفاده همزمان از چند هافبک هجومی، توازن دفاعی و هجومی فوتبال انگلیس را به هم می‌زند و هیچ سرمربی موفقی نمی‌تواند با «پنج نفر شماره ۱۰» راهی تورنمنت شود.

سابقه تاریخی؛ معضل قدیمی فوتبال انگلیس

ترکیب همزمان ستاره‌ها در تیم ملی فوتبال انگلیس پیشینه‌ی تاریخی هم دارد. در دهه ۲۰۰۰، سد سه‌گانه لمپارد، جرارد و اسکولز همواره مورد بحث بود و هرگز راه‌حل رضایت‌بخشی برای استفاده بهینه از همه آنها به دست نیامد. حالا توخل با شرایطی مشابه رو‌به‌رو است.

گزینه‌های توخل؛ فودن برگ برنده تاکتیکی

فیل فودن بازیکنی است که توانایی بازی در چند پست را دارد و حتی می‌تواند نقش شماره نه کاذب را نیز ایفا کند. این ویژگی دست توخل را در تغییر آرایش تیم باز می‌گذارد. او حتی می‌تواند فودن را به عنوان هافبک باکس‌تو‌باکس (پست هشت) بازی دهد تا بتواند از بلینگهام به عنوان شماره ۱۰ و کین به عنوان مهاجم نوک بهره ببرد. این راه‌حل می‌تواند نسخه‌ای هوشمندانه برای بازی همزمان این سه ستاره باشد، به‌ویژه مقابل تیم‌هایی که مالکیت توپ را به فوتبال انگلیس می‌سپارند.

جمع‌بندی

توخل برخلاف برخی مربیان گذشته تیم ملی انگلستان، حاضر است برخی ستارگان بزرگ را برای حفظ توازن تیم قربانی کند. اما انعطاف‌پذیری سیستم او و چندپسته بودن بازیکنی چون فودن، می‌تواند شرایط را کم‌کم تغییر دهد. اگرچه فعلاً بازی همزمان کین، بلینگهام و فودن ساده نیست، اما فوتبال همیشه جای شگفتی دارد و شاید هواداران در جام جهانی آینده شاهد این مثلث رویایی باشند.