مرگ تدریجی و دردناک یک دوران بازیگری پس از اوجهای جام جهانی؛ داستان جو مورل
برای بسیاری از فوتبالیستها، بالا و پایینهای زندگی حرفهای با تلخی و امید گره خورده است. جو مورل، هافبک ولزی که مدتها از تیمهای پایه تا دو تورنمنت بزرگ همراه همتیمیهایش بود، این را بهخوبی تجربه کرد. زمانی نهچندان دور، مورل همچنان امید به بازگشت به تیم ملی و حضور دوباره در جام جهانی را داشت؛ اما مصدومیت، زندگی حرفهای او را آرامآرام از دستش گرفت.
در ژانویه ۲۰۲۴، یک پیچخوردگی ساده زانویش در جریان بازی پورتسموث مقابل آکسفورد همه دانستههایش درباره آینده را تغییر داد. مصدومیتی که در ابتدا شدید به نظر نمیآمد، به تدریج شرایطش را سختتر کرد و ماهها امید و تلاش مورل برای بازگشت را به آرامی از بین برد. سرانجام، در اکتبر ۲۰۲۵ و پس از مجموعاً ۲۱ ماه رنج عاطفی و فیزیکی، مورل تصمیم گرفت برای حفظ سلامت روان و خانواده از فوتبال حرفهای خداحافظی کند.
او میگوید: «شاید اگر همان اول پزشک میگفت دیگر نمیتوانم بازی کنم، تحملش راحتتر بود.» اما دو سال امید و تردید پیاپی باعث شد که نه فقط خودش، بلکه خانوادهاش نیز تحت فشار قرار بگیرند. مورل که در نوجوانی مورد بیتوجهی حتی تیمهای رده پایین انگلیس قرار گرفته بود، در ادامه به واسطه تلاش و پشتکارش، توانست ۳۷ بار پیراهن تیم ملی ولز را بر تن کند و در یورو ۲۰۲۰ و جام جهانی ۲۰۲۲ به میدان برود.
مصدومیت، شرایطش را متفاوت کرد. پس از انجام سه آزمایش پزشکی ناموفق در باشگاههای لیگ یک، او پذیرفت دیگر ارزش آن را ندارد دوباره خانوادهاش را به دل نگرانی بیندازد. مورل با بیان اینکه از بازیگری و زندگی حرفهای خود نهایت بهره را برده، میگوید: «هیچ وقت قرار نبود ستاره لیگ برتر شوم. همه محدودیتهایم را میدانستم، اما با وجود ضعف جسمانی، به خاطر ذهنیت و تلاش به اینجا رسیدم.»
این بازیکن ۱۷۰ بازی باشگاهی و ۳۷ بازی ملی حالا به مربیگری رو آورده و از همان آغاز راه، مدرک مربیگری A را از فدراسیون فوتبال ولز دریافت کرده است. اکنون، مورل با انگیزه و امیدی تازه، نگاهش را معطوف به آینده و نقش جدیدش به عنوان مربی کرده و معتقد است تجربیات تلخ و شیرینش میتواند درک و همدلی بینظیری برای شاگردانش به همراه بیاورد.
امروز او با لذت به تماشای رقابت همتیمیهای قدیمی خود در مقدماتی جام جهانی مینشیند و به آیندهای با رویاهای مربیگری فکر میکند. شکستها و پیروزیها او را به شخصیتی منعطف و باانگیزه تبدیل کرده است؛ کسی که حالا میخواهد تجربه خود را به نسلهای بعدی فوتبال ولز انتقال دهد.
نظرات