آیا اسکاتلند میتواند طلسم شکستهای افتخارآمیز را بشکند؟
برای مدتها فوتبال ملی اسکاتلند با شکستهای افتخارآمیز گره خورده است؛ تلاش بیپایان و لحظات قهرمانانهای که اغلب به ناکامی ختم میشد. اما امسال، تیم استیو کلارک در مسیر شگفتانگیزی قرار گرفته است؛ مسیری که هوادارانش را به نقطهای رسانده که برای نخستین بار پس از ۲۷ سال، تنها یک بازی تا حضور در جام جهانی فاصله دارند.
بازی با یونان در شهر پیروس، آخرین پرده از این نمایش نفسگیر بود. جایی که اسکاتلند پس از اینکه تا دقیقه ۶۰ سه گل عقب افتاد، توانست اختلاف را به ۳-۲ برساند و تا واپسین ثانیهها امیدوار برای بازگشت به بازی بماند. هرچند نتیجه نهایی شکست بود، اما امید همچنان زنده ماند؛ آن هم به لطف توقف کوگه دانمارک مقابل بلاروس، که باعث شد اسکاتلندیها حالا در دیداری حساس مقابل کوگه دانمارک، شانس صعود مستقیم داشته باشند.
اندرو رابرتسون کاپیتان اسکاتلند هم اعتراف کرد شنیدن شادی هواداران حاضر در یونان با وجود عقب بودن تیمش، عجیب بود؛ زیرا خبر نتیجه بازی همزمان کوگه دانمارک و بلاروس، امیدها را در همان نیمه دوم زنده نگه داشت. اتفاقاتی نادر که معمولاً در داستانهای اسکاتلند کمتر به سود تیم رقم میخورد.
کلارک هم در پایان بازی گفت: «یک بازی و یک شب دیوانهکننده بود. وقتی سه گل عقب افتادیم روی نیمکت تصمیماتی با توجه به پلی آف گرفتم، ولی با تغییر شرایط دوباره تاکتیک را تغییر دادیم تا نتیجه بگیریم.»
حالا همه نگاهها به دیدار مهم سهشنبه در استادیوم همپدن گلاسگو دوخته شده است؛ جایی که فقط یک برد برای صعود تاریخی کافی است. سرمربی اسکاتلند با اشاره به این شانس ویژه میگوید: «این فرصت را داریم که نام خود را در تاریخ ثبت کنیم. باید با امید به موفقیت و نه ترس از شکست بازی کنیم.»
برای فوتبالدوستان ایرانی، این داستان یادآور تلاشها و حسرتهای فوتبالی خودمان است؛ اما شاید این بار سرنوشت به اسکاتلندیها لبخند بزند و آنها بتوانند بالاخره به افسانه شکستهای افتخارآمیز پایان دهند و طعم موفقیت در بزرگترین صحنه فوتبال جهان را بچشند.
نظرات