جنگ ایتالیا برای فرار از یک حذف دوباره در جام جهانی؛ آیا آتزوری نجات پیدا میکند؟
تیم ملی فوتبال ایتالیا که چهار بار قهرمان جهان شده، این روزها روزهای پراضطرابی را تجربه میکند؛ چه بسا که سومین بار پیاپی باشد که از حضور در جام جهانی باز میماند. بعد از ناکامیهای تاریخساز در 2018 و 2022، حالا تنها یک معجزه میتواند صعود مستقیم آنها را به مرحله نهایی جام جهانی ۲۰۲۶ تضمین کند.
بحران بزرگ و حسرتهای پایدار
ایتالیا پس از این که موفق نشده بود به جامهای جهانی گذشته راه پیدا کند، بار دیگر کار را برای خود سخت کرده است. شاگردان گتوزو باید در سنسیرو با نروژ روبرو شوند، اما حتی پیروزی کافی نیست و باید نروژ را با تفاضل ۹ گل مغلوب کنند تا بختی برای صعود مستقیم بیابند؛ چیزی که تقریبا غیرممکن است.
در نتیجه حضور در پلیآف تقریبا قطعی است؛ همان پلیآفی که در دو دوره گذشته مایه شرمساری بوده؛ حذف مقابل سوئد برای جام جهانی روسیه و باخت شوکآور مقابل مقدونیه شمالی برای جام جهانی قطر.
بحران سرمربیگری و آمدن گتوزو
شروع ضعیف با شکست ۳-۰ مقابل نروژ و گلزنی ارلینگ هالند، باعث برکناری علنی لوچیانو اسپالتی شد؛ هرچند وی یک بازی دیگر هم هدایت تیم را بر عهده داشت. سپس جنارو گتوزو سرمربی شد، کسی که برخی کارشناسان این انتخاب را نشانه فروپاشی در سیستم فوتبال ایتالیا دانستند.
با وجود انتقادات، ایتالیا زیر نظر گتوزو فوتبال تهاجمی و تماشاگرپسندتری ارائه داده؛ در پنج بازی نخست تحت هدایت او، تیم ۱۸ گل به ثمر رسانده: نتیجههایی مثل ۵-۰ برابر استونی یا پیروزی پرحادثه ۵-۴ مقابل اسرائیل. اما همچنان ضعف تاکتیکی، تزلزل دفاعی و نبود بالانس لازم به چشم میخورد.
چالش جدید، جام جهانی گستردهتر
در جام جهانی ۲۰۲۶ برای نخستین بار ۴۸ تیم حاضر خواهند بود؛ اما با این حال ایتالیا همچنان در خطر حذف قرار دارد. گتوزو نسبت به تغییرات قوانین صعود و مقایسه آن با قارههای دیگر از جمله آمریکای جنوبی انتقاد داشته و معتقد است سیستم فعلی برای اروپا سختگیرانهتر است.
آینده؛ بیم و امید
کارشناسان میگویند فوتبال ایتالیا همچنان ستاره خلق میکند، اما بحران مربیگری و عدم وجود ثبات تاکتیکی، راه این تیم را دشوارتر کرده است. بازیکنان جوان و باانگیزه مثل ماتئو رتگی در خط حمله بار گلزنی را به دوش میکشند، اما برای بازگشت به سطح اول جهان، تعادل، ثبات و تاکتیک نیاز حیاتی آتزوری است.
نظرات