آیا سولشر شایسته احترام بیشتری برای دوران مربیگریاش در منچستریونایتد است؟
اوله گونار اولی گونار سولشر در دومین سال حضورش به عنوان مربی منچستریونایتد، موفق شد تیم را به رتبه دوم لیگ برتر برساند؛ جایگاهی که از زمان خداحافظی سر الکس فرگوسن کمتر در دسترس تیم بوده است. با او منچستر سبک بازی هجومیتر و امیدوارانهتری را تجربه کرد و روحیه تیم پس از روزهای تیره دوران ژوزه مورینیو تغییر مثبتی داشت.
در مجموع اولی گونار سولشر ۹۱ پیروزی از ۱۶۸ بازی به دست آورد که معادل ۵۴.۲٪ موفقیت است، رکوردی که حتی برخی از مربیان مشهور شیاطین سرخ نتوانستهاند به آن برسند. او همچنین توانست روحیه تیم و رابطه خوب میان بازیکنان و کادر را احیا کند که پیش از آن فراموش شده بود. حضور چهرههایی چون کریستیانو رونالدو و ستارههای دیگر در زمان او نوید آیندهای درخشان میداد، اگرچه در نهایت با تغییر تاکتیکی و فشارها، نتوانست ثبات لازم را حفظ کند.
نبرد نهایی اولی گونار سولشر با انتظارات بالایی از سوی مدیران و هواداران همراه بود، اما او نتوانست طلسم بیجامی تیم را بشکند. با وجود نزدیک شدن به قهرمانی، خصوصاً در لیگ اروپا، این جام از دستان او و شاگردانش دور ماند. اما بسیاری معتقدند اگرچه ناکامی در جامها آزاردهنده بود، اما نباید پیشرفت، بازسازی تیم و ایجاد روحیه جدید را دست کم گرفت.
در نهایت، شاید بهتر باشد نگاه خود را به دوران اولی گونار سولشر منصفانهتر کنیم. او شاید بهترین نتیجهگیر تاریخ باشگاه نباشد، اما بازگرداندن امید، تقویت روابط انسانی در تیم و نزدیک شدن به موفقیت برای یک فرایند بازسازی، دستاوردی بود که شاید در آینده بیشتر قدرش مشخص شود.
نظرات