داستان اولگنار سولسشایر؛ از صحبت برعکس تا مربیگری در ۱۳ سالگی
اولگنار سولسشایر، نامی آشنا برای دوستداران فوتبال اروپا و به ویژه هواداران منچستریونایتد است؛ کسی که با زدن گل تاریخی دقیقههای پایانی مقابل بایرن مونیخ در فینال لیگ قهرمانان ۱۹۹۹، نامش را جاودانه کرد.
در گفتوگویی با شبکه BBC، سولسشایر درباره زندگی شخصی، دوران کودکی، ورودش به فوتبال، دوران حضورش در ارتش نروژ و البته نقش مهم خانواده در مسیر ورزشی خود صحبت کرده است.
او میگوید از زمانی که یاد دارد، فوتبالیست بودن را خواسته و هیچوقت چنین تصوری نداشته که بدون فوتبال زندگی کند. اما در سن ۱۵ تا ۱۶ سالگی، به خاطر جثه کوچکش به این فکر افتاد که شاید به سطح حرفهای نرسد. ورود موقت به ارتش نروژ به او استقلال و بلوغ فکری داد تا بعدها روی فوتبال حرفهای متمرکز شود.
مسیر حضورش در منچستریونایتد هم جالب است؛ سولسشایر پس از درخشش برابر آذربایجان، ناگهان مورد توجه منچستر قرار گرفت و با سرعت به جمع شیاطین سرخ پیوست. او میگوید در فاصله فقط ۱۸ ماه، از بازی مقابل ۵۰ نفر در یک تیم محلی، به اسطوره شدن در یکی از بزرگان فوتبال اروپا رسید.
سولسشایر به عنوان بازیکنی که عمدتا نیمکتنشین بود، فلسفه مخصوصی برای سوپر ساب بودن دارد: «زمانی که تیم خسته است، میتوانم تفاوت بسازم. سرمربی به من همیشه زمان خوبی برای بازی میداد تا بخشی از تیم باشم.»
علاقه به مربیگری فوتبال برای سولسشایر از کودکی شکل گرفت. او از بچگی مربی بازیهای محلی بود و حتی در ۱۳ سالگی برای بچهها تیم خیابانی درست میکرد. دوران مصدومیت و یادداشتبرداری دقیق از رفتارها و جملات سر الکس فرگوسن او را به مربی حرفهای تبدیل کرد.
سولسشایر دوران مربیگری فوتبال پر فراز و نشیبی در منچستریونایتد داشت؛ هرچند نتایج ضعیف آخر باعث اخراجش شد، اما خودش این چهارچوب را فرصتی برای رشد و یادگیری میداند و فشار روی نیمکت منچستر را «یک افتخار» توصیف میکند.
در زندگی شخصی نیز اولگنار به انتقال عشق به فوتبال به فرزندانش افتخار میکند. جالب است که تنها پدر و دختری هستند که هر دو برای منچستریونایتد بازی کردهاند. او خانوادهاش را شدیدا فوتبالی میداند و حتی همسرش را در زمین فوتبال پیدا کرده است!
سولسشایر ویژگی جالبی نیز دارد: او میتواند نوشتهها را برعکس بخواند و حتی صحبت هم کند؛ روحیهای تحلیلی و ساختارمند که به موفقیتش در فوتبال و مربیگری فوتبال کمک کرده است.
در پایان، سولسشایر امید دارد روزی مربی تیم ملی نروژ شود و با نسل جوان این کشور، موفقیت بزرگی مانند صعود به جام جهانی کسب کند.
نظرات