ملکه‌ای که نیم قرن قهرمان ماند! داستان اولگا موروزووا و بازگشت زنان به کوئینز
در تاریخ تنیس دنیا، کمتر موردی چون قهرمانی اولگا موروزووا در تورنمنت کوئینز سال ۱۹۷۳ پیدا می‌شود؛ جایی که او بیش از پنجاه سال عنوان قهرمان را حفظ کرد، نه به دلیل رکوردی بی‌نظیر، بلکه چون تا امسال مسابقات زنان در کوئینز برگزار نشد.
موروزووا، تنیسور روس ۷۶ ساله، در دورانی مدال طلا را از آن خود کرد که تنیس با راکت‌های چوبی و حمل و نقل با مترو معنی می‌شد. او که از شوروی، کشوری با سیاست‌های سختگیرانه برای ورزشکاران، آمده بود، جایزه هزار پوندی خود را هرگز به جیب نزد. تمام پول‌ها و حتی جایزه ویمبلدونش به فدراسیون کشورش رسید.
او می‌گوید: «ما حرفه‌ای نبودیم. فدراسیون برای همه‌چیز هزینه می‌کرد: سفر، مربی، اقامت و ... .» حاصل این وضعیت، خاطراتی منحصر به‌فرد است: «توی کوئینز با مترو می‌رسیدیم، توی یک B&B معمولی می‌ماندیم، حتی دوش و دستشویی چند طبقه دورتر بود و همه با هم مشترک استفاده می‌کردیم.» اما در ویمبلدون داستان متفاوت بود: «وقتی بیرون می‌آمدم، راننده با دستکش سفید درِ رولز رویس را برایم باز می‌کرد!»
موروزووا نه فقط به خاطر خاطرات سفر ساده‌ش، بلکه به خاطر عملکردش در زمین‌های چمن، در تاریخ تنیس ماندگار شد. در فینال کوئینز، با نتیجه ۲-۶ و ۳-۶ ایوان گولاکانگ را شکست داد و هیچ سرویسی را از دست نداد. همان سال، او در ویمبلدون نیز به عنوان نفر هشتم سید شد؛ حرکتی که برای بسیاری، محل سوال بود. «اما وقتی مسابقات را بُردم، همه فهمیدند چرا سید شده بودم!»
دهه ۱۹۷۰ شاهد تحول بزرگی برای تنیس زنان بود. همزمان با آخرین دوره کوئینز برای زنان، بیلی جین کینگ با گردهم‌آوردن زنان تنیس‌باز، WTA را بنیان گذاشت و ورق تاریخ ورزش حرفه‌ای زنان را برگرداند. حالا بعد از نیم قرن، زنان باز هم در کوئینز رقابت می‌کنند و برنده ۲۰۲۵، بیش از ۱۶۰ هزار پوند دریافت خواهد کرد؛ بیش از ده برابر معادل واقعی جایزه موروزووا در آن زمان. هرچند هنوز اختلافی چشمگیر با جایزه مردان باقی مانده است، اما اتحادیه تنیس بریتانیا وعده داده تا ۲۰۲۹ به برابری کامل برسد.
موروزووا، که بعدها سال‌ها به عنوان مربی در بریتانیا کار کرد، همچنان به تنیس زنان در این کشور امید دارد. او معتقد است بازگشت مسابقات زنان به کوئینز، شانس بزرگی برای بازیکنان بریتانیایی فراهم می‌کند تا تجربه و مهارت خود را در زمین چمن ارتقاء دهند. او از دو ستاره فعلی بریتانیا یعنی "کیتی بولتر" و "اما رادوکانو" تعریف می‌کند و آینده‌ای روشن برای آن‌ها می‌بیند.
در نهایت، امسال کوئینز با برگزاری مراسمی، به موروزووا، قهرمانی که حالا مادربزرگ شده و هنوز با همان نشاط سال‌های گذشته داستانش را تعریف می‌کند، ادای احترام می‌کند. خودش هم از این موضوع شگفت‌زده است: «خیلی خوشحالم که هنوز زنده‌ام و دیده می‌شوم! واقعاً لذت‌بخش است.»
نظرات