سرنا ویلیامز، ماریا شاراپووا را به تالار افتخارات بین‌المللی تنیس معرفی کرد
در مراسمی ویژه که در کازینوی نیوپورت برگزار شد، دو اسطوره تنیس زنان جهان یعنی سرنا ویلیامز و ماریا شاراپووا، در کنار هم قرار گرفتند؛ اما این بار نه به عنوان رقیب، بلکه به‌عنوان دوستانی که پیوندی خاص پیدا کرده‌اند. سرنا ویلیامز به شکل غافلگیرکننده‌ای، شاراپووا را به تالار افتخارات بین‌المللی تنیس معرفی کرد و این لحظه تاریخی را رقم زد.
ماریا شاراپووا و سرنا ویلیامز بیش از یک دهه در بالاترین سطح رقابت‌های تنیس جهان حضور داشتند و بارها در مراحل حساس به مصاف هم رفتند. شاراپووا با پیروزی مشهورش مقابل ویلیامز در فینال ویمبلدون ۲۰۰۴ اسم و رسمی برای خود دست‌وپا کرد و سال بعد به رتبه نخست جهان رسید. اما سرنا با انگیزه‌ای بیشتر توانست پس از آن، ۱۹ دیدار متوالی مقابل شاراپووا را با پیروزی پشت سر بگذارد، از جمله در فینال‌های گرند اسلم و مسابقه مدال طلای المپیک لندن ۲۰۱۲.
در این مراسم، شاراپووا سخنانی تأثیرگذار ایراد کرد و گفت: «ما هرگز چیزی برای خود نگذاشتیم. هر مسابقه تمام توان‌مان را گذاشتیم و مهم‌تر از همه، هر دو از باخت متنفر بودیم. این بزرگ‌ترین محرک ما شد؛ اینکه می‌دانستیم مانع اصلی بین ما و جام، رقیب روبروست.»
هر دو بازیکن از پدران فداکار خود یاد کردند. یوری شاراپوف با ماریا از روسیه به آمریکا آمد تا آینده‌ای روشن برای دخترش بسازد و ریچارد ویلیامز نیز با حمایت ویژه از دخترانش، راه را جهت موفقیت‌های بی‌نظیر آن‌ها هموار کرد. تأکید شاراپووا بر ایمان و فداکاری بی‌قید و شرط پدران‌شان نیز نکته قابل توجهی از مراسم بود.
سرنا ویلیامز، قهرمان ۲۳ گرند اسلم و یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ تنیس، جدیت و حرفه‌ای بودن شاراپووا را ستود و گفت: «او باعث شد ذهنم متمرکزتر شود و هربار با آمادگی کامل به میدان بیایم. هر ضعفی در بازی قبلی وجود داشت، در مسابقه بعدی به نقطه قوت ماریا تبدیل می‌شد. او هرگز کوتاه نیامد.»
با پایان دوران پرشکوه رقابت میان این دو، ارتباط‌شان در مراسم اجتماعی و رویدادهای مختلف نزدیک‌تر شد. ویلیامز گفت: «در نهایت، سال به سال، وقتی دیگر قرار نبود روز بعد مسابقه داشته باشیم، مکالمه‌های عمیق‌تری با هم داشتیم تا جایی‌که متوجه شدیم نه تنها برای هم احترام قائلیم، بلکه واقعا یکدیگر را دوست داریم.»
ماریا شاراپووا در پایان گفت: «سرنا فقط بازی مرا تیزتر نکرد، بلکه هویتم را به عنوان یک ورزشکار رقابتی شکل داد. پیدا کردن رقیبی که شما را تا این حد به اوج برساند، شبیه یک موهبت است.»
نظرات