بازگشت چشمگیر چپ‌دست‌ها به صحنه تنیس حرفه‌ای
در سال‌های اوج «سه بزرگ» تنیس جهان (نادال، فدرر، جوکوویچ)، تنها موضوع جذاب قرعه‌کشی‌های گرند اسلم، زمان تقابل این ستارگان در مراحل نیمه‌نهایی و نهایی بود. اما اگر پای تاریخ را وسط بکشیم، دوره کوتاهی از دهه ۱۹۷۰ تا اوایل ۱۹۸۰ را می‌بینیم که حضور پررنگ بازیکنان چپ‌دست خط و ربط خاصی به جهان تنیس داد؛ بازیکنانی مثل جیمی کانرز، بیورن بورگ، جان مک‌انرو، مانوئل اورانتس و گوایرمو ویلاس.
در آن دوران، چپ‌دست‌ها حتی رکوردهای خاصی هم ثبت کردند؛ مثلاً از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۴ همواره یک چپ‌دست فاتح تنیس آزاد آمریکا می‌شد! علاوه بر کانرز و مک‌انرو که اسطوره‌اند، بازیکنانی مانند ویلاس و اورانتس و حتی تنیس‌بازان شناخته شده‌ای مثل رزکو تانر هم در بالاترین رده‌ها بودند. فقط کافی‌ست یادآوری کنیم که رود لاور، افسانه بزرگ تنیس، هم یک چپ‌دست بود.
باوجود این موفقیت‌های تاریخی، در چهار دهه اخیر، چپ‌دست‌ها کمتر در گرنداسلم‌ها دیده می‌شوند. بجز رافائل نادال و گوران ایوانیشویچ، عملاً در میان قهرمانان ویمبلدون و یواس‌اوپن، چپ‌دست دیگری وجود نداشته است. حتی نادال هم به شکل طبیعی دست‌راست است و فقط بازی تنیس را با دست چپ آموخته!
این روند در بخش زنان هم تکرار شده؛ از مارتینا ناوراتیلوا و مونیکا سلس تا کنون، تنها چند بازیکن مانند پترا کویتووا، مارکتا ووندروشوا و آنجلیک کربر موفق به کسب گرنداسلم شده‌اند.
جالب اینجاست که به صورت علمی، چپ‌دست‌ها در ضربات سرویس میدان اد استفاده فوق‌العاده‌ای می‌کنند. برهم‌زدن ریتم و چرخش توپ، ارسال سرویس‌های کات‌دار و تجربه بیشتر مقابل بازیکنان راست‌دست، مزیت‌هایی جدی برای یک چپ‌دست محسوب می‌شود؛ مشابه همان برتری که بارها در بیسبال و کریکت هم دیده‌ایم.
بااین‌حال، نشانه‌هایی از "رنسانس" چپ‌دست‌ها در تنیس دیده می‌شود. بن شلتون (شماره ۶ جهان)، جک دراپر و ترنس آتمن در مدت کوتاهی موفق به کسب موفقیت‌های بزرگ شده‌اند؛ شلتون امسال اولین قهرمانی مسترز خود را در کانادا به دست آورد و با بهره بردن حداکثری از سرویس چپ‌دست خود، به رقیبی قدرتمند برای نفرات اول رنکینگ بدل شده است. اگر او در یک گرنداسلم قهرمان شود، اولین آمریکایی چپ‌دست از زمان مک‌انرو (۱۹۸۴) خواهد بود که این شاهکار را به ثبت می‌رساند.
جک دراپر هم با وجود تغییر دست غالب در نوجوانی، بک‌هندی قدرتمند دارد و اولین عنوان مسترز خود را در ایندین ولز به ثبت رسانده است. ترنس آتمن، دیگر چپ‌دست جوان، با سرویس متفاوتش و ضربات فورفند سنگین، رقبای نامدار را در سینسیناتی نامیدنی کرد هرچند به دلیل آسیب‌دیدگی در یواس‌اوپن حضور ندارد.
افزایش حضور این چپ‌دست‌ها در جمع ستارگان تنیس، بدون تردید ترکیب هیجان و تنوع بیشتری به مسابقات می‌دهد. شاید به‌زودی نام یک چپ‌دست (شاید بن شلتون یا جک دراپر) به عنوان قهرمان گرنداسلم بر سر زبان‌ها بیفتد. این موضوع علاوه بر جذابیت فنی، یادآور اهمیت تنوع و تضاد شیوه بازی در ورزش حرفه‌ای است؛ چیزی که تماشای تنیس را همیشه تماشایی نگه می‌دارد.
نظرات