شلوغی و هیاهوی خاص تنیس اپن آمریکا؛ دوست‌داشتنی یا آزاردهنده؟
تورنمنت اپن آمریکا یکی از متفاوت‌ترین و پرهیاهوترین رقابت‌های گرند اسلم در دنیای تنیس است که هر ساله چهره‌های مشهوری چون فرانسس تیافو، مدیسون کیس و بن شلتون با عشق و انرژی فراوان منتظر آن هستند. شور و جنب و جوش تماشاگران، صدای موسیقی در زمان تعویض زمین، حضور ستاره‌ها در جایگاه تماشاگران و حضور جمعیت پرهیجان، حال و هوایی منحصر به فرد به این رقابت بزرگ می‌دهد؛ طوری که برخی بازیکنان معتقدند هر چه شلوغ‌تر و غیرقابل کنترل‌تر، به نفع آن‌هاست. تیافو می‌گوید: «من در هرج‌ومرج بهترین عملکردم را دارم.»
اما این شلوغی همیشه برای همه خوشایند نیست؛ گاهی تا جایی پیش می‌رود که تمرکز بازیکنان به هم می‌ریزد. نمونه‌اش اتفاقی بود که به دلیل ورود یک عکاس به زمین و اعتراضی که مدودف به داور داشت، تماشاچیان با فریادها و هو کردن بازی را برای دقایقی مختل کردند.
اپن آمریکا، برخلاف تورنمنت‌هایی چون ویمبلدون یا رولان گاروس، به سکوت و نظم شهره نیست. هوای شلوغ نیویورک، سر و صدای هواپیماها، بوی باربیکیو و حتی بوی ماریجوانا در بعضی لحظات، ویژگی خاصی به فضای این مسابقات داده است. مونیکا سلش، قهرمان سال‌های ۹۱ و ۹۲، درباره اپن آمریکا می‌گوید: «این جوی نیست که بتوانی برایش تمرین ذهنی کنی، فقط باید سازگار شوی.»
جالب است که برخی بازیکنان مثل آرینا سابالنکا یا مارین چیلیچ ابتدا با این شلوغی غریبه بودند اما کم‌کم با فضا کنار آمده‌اند. در مقابل، بعضی ستاره‌ها با بالا رفتن سن، علاقه‌شان به شلوغی را از دست داده‌اند. آدریان مانارینو، تنیس‌باز فرانسوی، صادقانه گفته: «وقتی جوان‌تر بودم عاشق اینجا بودم اما هرچه بزرگ‌تر شده‌ام، کمتر لذت می‌برم. کاش می‌توانستم کمی بیشتر تمرکز کنم.»
تفاوت فرهنگ تماشاگر و نظم رشته‌ها هم محسوس است؛ ویمبلدون با ادب و سکوت و اصالت، اپن آمریکا با سروصدا و فضای راحت و بی‌پرواتر. اما همین شلوغی برای شلتون، بازیکن جوان آمریکایی، آرامش‌بخش است: «در آشوب آرامش پیدا می‌کنم. حتی در تورنمنت‌های ساکت‌تر احساس راحتی ندارم!»
البته همه بازیکنان نمی‌توانند با این همه هیاهو کنار بیایند. برای اگنیشکا رادوانسکا، فینالیست ویمبلدون ۲۰۱۲، فضای اپن آمریکا همیشه سخت بوده است: «کم‌کم تمام انرژی را می‌گیرد. همه چیز آنجا پر سر و صدا و شلوغ است.» برخی حتی اقامت در نیویورک را آزاردهنده می‌دانند و ترجیح می‌دهند جایی آرام‌تر ساکن شوند تا از شلوغی فاصله بگیرند. کسپر رود، نایب‌قهرمان اپن آمریکا ۲۰۲۲، نیز تنها نقطه ضعف نیویورک را بوی ماریجوانا در خیابان‌های شهر می‌داند.
در مجموع، اپن آمریکا بازتابی متفاوت از چهره ورزش تنیس است؛ فضایی با شلوغی و شاید بی‌نظمی‌ای دوست‌داشتنی که برای برخی فرصتی برای درخشش و برای برخی کابوسی تمام‌عیار است.
نظرات