وداع خاطرهانگیز ونوس ویلیامز از اوپن آمریکا؛ آیا این پایان مسیر است؟
شب گذشته، ورزشگاه آرتور اش نیویورک شاهد خداحافظی احتمالی ونوس ویلیامز، اسطوره تنیس جهان، با استقبال گرم تماشاگران بود. ونوس که با دریافت وایلد کارت با رنکینگ ۶۰۲ جهان وارد اوپن آمریکا شد، نمایشی شجاعانه ارائه داد و پس از شکست در دور نخست، از زمین بازی با تشویق ایستاده هواداران خارج شد.
ویلیامز، دومین بازیکن مسن تاریخ رقابتهای انفرادی اوپن آمریکا با ۴۵ سال سن، نتوانست معجزهای در مقابل کارولینا موچووا خلق کند؛ اما نشان داد همچنان توان رقابت با برترینهای جهان را دارد. او بازی را در سه ست (۶-۳، ۲-۶، ۶-۱) واگذار کرد و بار دیگر تأکید کرد که برای خودش و علاقهمندانش، تلاش، عشق به بازی و بازگشت مهمتر از نتیجه است.
ونوس که سابقه هفت قهرمانی گرنداسلم را در کارنامه دارد، پس از طی کردن مسیر سختی به خاطر ابتلا به بیماری و جراحی، تجربه وقفهای ۱۶ ماهه را پشت سر گذاشت. او طی هفتههای اخیر و پس از بهبود سلامت، به میادین بازگشت و در مجموع از حمایت ویژه جامعه تنیس و علاقهمندانش گفته و ابراز قدردانی کرد.
ویلیامز همچنین تأکید کرد بازی کردن با آزادی و سالم بودن برایش مهمتر از هر چیز دیگری است. در بخشی از مصاحبه تلویزیونی، وقتی از آینده حرفهای پرسیده شد، لبخندی زد و به یادآور شد احتمالاً دیگر تمایلی به سفر به تورنمنتهای دوردست نخواهد داشت و حتی ادامه یا پایان کارش را مبهم گذاشت.
با همه این اوصاف، ونوس ویلیامز نه تنها به عنوان یک قهرمان، بلکه به عنوان الگویی از اراده و امید برای ورزش ایران و جهان باقی خواهد ماند. حضور و مبارزه او در این سن و با این شرایط، روحیهای مثالزدنی برای جوانان ورزشکار است؛ پیامی که نشان میدهد هیچگاه برای تلاش و شروع دوباره دیر نیست.
نظرات