وداع احساسی ونوس ویلیامز در اوپن آمریکا و الهام برای نسل جدید
ونوس ویلیامز، تنیس‌باز پرافتخار آمریکایی و دوبار قهرمان اوپن آمریکا، امسال برای بیست‌وپنجمین بار با کارت دعوت به این مسابقات بازگشت. با اینکه ۴۵ ساله است و دوران حرفه‌ای طولانی دارد، بازی قوی و امیدبخشش در شکست مقابل کارولینا موخووا، بذر امید را در دل هوادارانش زنده نگه داشت. بسیاری معتقدند این آخرین حضور او در فلشینگ میدوز بوده، اما خود او در کنفرانس خبری پس از بازی تاکید کرد فعلا درباره آینده تصمیمی قطعی نگرفته است.
ونوس سال‌هاست با مشکلات جسمی مثل بیماری خودایمنی شوگرن و فیبروم دست و پنجه نرم می‌کند؛ مشکلاتی که باعث درد، خستگی و حتی دشواری در بازگشت به ورزش حرفه‌ای شده‌اند. با این وجود، او با روحیه مثال‌زدنی و تلاش فراوان موفق شد بار دیگر به سطح اول تنیس بازگردد و با بهترین‌های جهان رقابت کند. او تاکید کرد: «بازگشت به زمین یعنی به خودم فرصت بدهم تا سالم‌تر بازی کنم. بازی ناسالم فقط بدن آدم را درگیر نمی‌کند، ذهن را هم درگیر می‌کند.»
در این مسابقه، ونوس ابتدا شروع دشواری داشت و تنها دو امتیاز از سیزده امتیاز اول را کسب کرد. اما با افزایش اعتماد به نفس و بهتر شدن سرویس‌هایش، توانست کنترل بازی را به دست بگیرد و نشان داد هنوز از نظر ضربه‌زنی کیفیت بالایی دارد. با این حال، به‌دلیل دوری بلندمدت از میادین، در ست نهایی تحت فشار قرار گرفت و بازی را واگذار کرد.
حضور ونوس باعث شد هواداران زیادی برای دیدن بازی‌اش به ورزشگاه بیایند. یکی از آن‌ها، طرفدار ۷۹ ساله‌ای بود که گفت: «شاید دیگر هیچ وقت نتوانم او را ببینم؛ نه به‌خاطر اینکه ونوس برنگردد، بلکه به خاطر سن خودم.» این نشان‌دهنده تاثیر عمیق ونوس بر نسل‌های متفاوت است. سبک تهاجمی و پرقدرت بازی او مسیر جدیدی را برای تنیس زنان گشود و الگویی شد برای دختران جوان، مخصوصا در جامعه آفریقایی-آمریکایی. همچنین حضور قوی او در مبارزه برای دریافت جوایز برابر زنان و مردان، همواره او را الهام‌بخش و پیشرو نشان داده است.
آیا این آخرین حضور ونوس ویلیامز در اوپن آمریکا بود؟ هیچ‌کس نمی‌داند؛ اما چیزی که مسلم است، او همچنان برای بسیاری از مردم جهان یادآور امید، پشتکار و عشق به بازی باقی خواهد ماند.
نظرات