استراتژی گیج‌کننده میلان و ابهام درباره جذب کریستوفر انکونکو
تابستان امسال برای باشگاه میلان، مخصوصاً در هفته‌های اخیر، دوره‌ای پر از ابهام و سردرگمی در مسیر جذب مهاجم جدید بوده است. پس از اتمام قرارداد قرضی تمی آبراهام و جدایی لوکا یوویچ، انتظار می‌رفت باشگاه با استراتژی مشخصی سراغ جایگزینی در خط حمله برود؛ به‌ویژه با توجه به تأکید مکس آلگری، سرمربی تیم، بر جذب مهاجمی قدرتمند و قدبلند که بتواند نقطه اتکایی در خط حمله باشد.
با این حال، شایعات و اخبار مرتبط با مذاکره میلان با کریستوفر انکونکو، هافبک و مهاجم تکنیکی چلسی، بیش از پیش ابهامات را افزایش داده است. انکونکو بیشتر به عنوان هافبک یا وینگری با تکنیک و دریبل‌زنی بالا شناخته می‌شود و برخلاف خواسته آلگری، جزو مهاجمان قدبلند و فیزیکی محسوب نمی‌شود. حتی در صورت حضور در ترکیب، احتمالاً کوتاه‌قدترین مهاجم تیم خواهد بود.
شرایط فعلی نشان از تکرار مشکلات گذشته می‌دهد؛ چرا که در سال‌های اخیر، مدیریت استراتژیک نقل‌وانتقالات باشگاه شفافیت مشخصی نداشته و گاهی اولویت‌ها با نیازهای تاکتیکی کادر فنی فاصله دارد. مدیران جدیدی چون ایگلی تارِه توانسته‌اند قراردادهای پرسود برای فروش بازیکنان منعقد کنند، اما همچنان در خرید بازیکنان تاثیرگذار، قدرت نهایی در دستان جورجیو فورلانی (مدیرعامل) و در موارد بزرگ‌تر، مالک باشگاه، جری کاردیناله قرار دارد.
در چنین شرایطی، به نظر می‌رسد خواسته‌های تاکتیکی سرمربی تیم عملاً پایین‌تر از اولویت‌های مالی و مدیریتی قرار می‌گیرد. این موضوع نه‌تنها برای هواداران میلان، که حتی برای بازیکنان و اعضای فنی باشگاه هم مبهم است که تیم برای چه کسی و بر مبنای چه طرحی در حال بسته‌شدن است. حتی اگر سرانجام فکری به حال جذب مهاجم مرکزی شود، تعداد مدافعان میانی و مدافعان کناری تیم نیز برای اجرای تاکتیک غالب آلگری (بازی با سه دفاع مرکزی) هنوز کافی نیست.
مهلت نقل‌وانتقالات تا اول سپتامبر است و مشخص نیست آیا مسئولان میلان تا آن زمان قادر خواهند بود ابهامات را رفع و تیمی با ساختار مشخص ببندند یا روند بلاتکلیفی فعلی ادامه خواهد داشت.
نظرات