شبی که آسپرولیا و نیوکاسل بارسلونا را شوکه کردند
شب بیادماندنی نیوکاسل مقابل بارسلونا در سال ۱۹۹۷، برای همیشه در خاطر علاقه‌مندان فوتبال، به‌ویژه هواداران این تیم انگلیسی، حک شد. فاوستینو آسپرولیا، مهاجم کلمبیایی، قهرمان غیرمنتظره این میدان بود؛ شخصیتی خاص و دوست‌داشتنی که با هت‌تریک تاریخی‌اش طعم پیروزی را به تیمش چشاند.
در آن دیدار، بسیاری نیوکاسل را شانسی مقابل بارسلونای پرستاره نمی‌دیدند. ترکیبی از نام‌های بزرگی چون ریوالدو، فیگو، لوئیس انریکه و ایوان دلا پنا اما نتوانست پوزه تیم انگلیسی را به خاک بمالد. در غیاب آلن شیرر مصدوم و پس از رفتن لس فردیناند، امیدها به آسپرولیا بسته شد و او فرصت را غنیمت شمرد، با پنالتی و دو گل با ضربه سر.
بعد از بازی، نه تنها هواداران، بلکه سایر بازیکنان نیز تحت تأثیر تماشای چنین شبی قرار گرفتند. کیت گیلیسپی، وینگر نیوکاسل، سال‌ها بعد اعتراف کرد: «ما همان شب با هم کلیک کردیم. بعضی رفاقت‌ها سال‌ها دوام می‌آورد.»
هر چند بارسلونا با گل‌های لوئیس انریکه و فیگو فاصله را کم کرد، اما نیوکاسل موفق شد پیروزی را حفظ کند و یکی از بزرگترین شب‌های تاریخ خود را رقم بزند. همان شب، روحیه تیمی و انگیزه در کنار نمایش فوق‌العاده آسپرولیا، به خوبی عیان شد.
آسپیریلا که بعدها به پارما برگشت، دیگر هیچ‌گاه برای نیوکاسل گلی نزد، اما همان شب کافی بود تا در ذهن هواداران حک شود. وارن بارتون مدافع وقت تیم می‌گوید: «همه آن شب را به عنوان اوج دوران فوتبال آسپرولیا به یاد دارند.»
در فرهنگ فوتبال ایران نیز شب‌های رؤیایی مشابه، همیشه نقل محافل فوتبالی است. داستان ورزشکاران غافلگیر کننده، وفاداری و دوستی بازیکنان، و البته پیروزی‌های تاریخی، جذابیت خاصی دارد. بازی‌هایی که بارها در جمع‌ها بازگو، و برای نسل‌های جدید الهام‌بخش می‌شود. شبی که آسپرولیا و نیوکاسل، دست‌نیافتنی‌ترین آرزوها را واقعی کردند، از همان شب‌ها بود؛ شب‌هایی که فوتبال را عاشقانه‌تر می‌کنیم.
نظرات