آیا فصل انتقالی لیورپول یک سال دیرتر از انتظار از راه رسیده است؟
تیم لیورپول این روزها با چالشهای جدی روبهرو شده است؛ چالشهایی که شاید نشانهای از آغاز یک فصل انتقالی باشند، هرچند این تیم همچنان صدرنشین لیگ برتر است. پس از شکست متوالی مقابل کریستال پالاس و حالا گالاتاسرای در لیگ قهرمانان اروپا، زنگ خطر برای شاگردان آرنه اسلوت به صدا درآمده است.
با وجود هزینه گزاف نزدیک به ۴۵۰ میلیون پوند در نقل و انتقالات تابستانی و جذب ستارگانی مانند الکساندر ایساک و فلوریان ویرتز، نشانههایی از ناهماهنگی و بیثباتی در ترکیب لیورپول دیده میشود. ایساک هنوز به آمادگی کامل نرسیده و ویرتز هم نتوانسته انتظارات را برآورده کند؛ بازیکنی که با قیمت نجومی به امید عمق بخشیدن به خط میانی تیم خریداری شد اما فعلاً بیشتر در حاشیه بازیها حضور داشته است.
انتقال ویرتز به ترکیب، باعث ناهمترازی نیمهدومی لیورپول شده و تصویر یک تیم مستحکم و هماهنگ را کمرنگتر کرده است. آمار نیز این موضوع را تأیید میکند: آنها تنها ۲ کلینشیت در ۱۰ بازی اول این فصل ثبت کردهاند، در حالی که این رقم در فصل قبل ۶ بوده است. اتخاذ تصمیماتی مانند نیمکتنشین کردن محمد صلاح در یک مسابقه مهم و تغییر پُست دادن بازیکنانی مانند جِرِمی فریمپونگ یا دومینیک سوبوسلای گویای تلاش اسلوت برای یافتن ترکیب مطلوب، هرچند فعلاً ناموفق، است.
مصدومیت آلیسون، دروازهبان مطمئن، و همچنین خروج اجباری مهاجمانی مانند هوگو اکیتیکه در این شرایط فشرده و دشوار هم مزید بر علت شده تا اضطراب بیشتری به اردوی قرمزپوشان راه یابد. نقطه ضعف دفاعی لیورپول نیز مورد توجه قرار گرفته است: این تیم برای کسب برد مقابل حریفانی مانند بورنموث، نیوکاسل و اتلتیکو مادرید نیاز به گلهای دیرهنگام داشته و حتی دو بار در حفظ برتری دو گله ناکام بوده است.
با این اوصاف، اگرچه هنوز فصل تازه آغاز شده و چیزی برای از دست دادن وجود ندارد، نشانهها حاکی از آن است که لیورپول از حالت تیمی آرام و مقتدر که فصل قبل عنوان قهرمانی را از آن خود کرد، فاصله گرفته است. برخی کارشناسان بر این باورند که دوران انتقالی این باشگاه، شاید با یک سال تاخیر، اکنون آغاز شده باشد؛ دورانی که سرمربی جدید ناگزیر است بین تثبیت نفرات و بازی گرفتن از ستارههای تازهوارد، تعادل برقرار کند.
نظرات