درگذشت میلیان مانداریچ؛ مالک اسبق پورتسموث، لسترسیتی و شفیلد ونزدی

میلیان مانداریچ که نامش با احیای باشگاه‌های بحران‌زده فوتبال انگلیس گره خورده بود، در سن ۸۷ سالگی بعد از یک بیماری کوتاه در بلگراد از دنیا رفت. خانواده او اعلام کردند که «عشقش به فوتبال فقط با عشق او به خانواده‌اش قابل مقایسه بود» و با مرگ او، دو دختر و سه نوه‌اش یکی از بزرگ‌ترین حامیان خود را از دست دادند.

مانداریچ فعالیت خود در فوتبال انگلیس را در سال ۱۹۹۹ با خرید باشگاه پورتسموث آغاز کرد؛ تیمی که در آستانه ورشکستگی بود و به کمک او به روزهای خوب بازگشت. او سپس در سال ۲۰۰۷ لسترسیتی را خرید و پس از آن هم شفیلد ونزدی را از ورطه بدهی نجات داد.

باشگاه پورتسموث در بیانیه‌ای از درگذشت مالک سابق خود ابراز تاسف کرد و لسترسیتی نیز از «شخصیتی کاریزماتیک و پرشور» یاد کرد. شفیلد ونزدی در مطلبی از مانداریچ به عنوان کسی نام برد که وضعیت این تیم را دگرگون کرد و امید دوباره‌ای به آن بخشید.

آغاز فعالیت‌های تجاری و فوتبالی

مانداریچ در ۲۱ سالگی تجارت پدرش در نووی‌ساد صربستان را به دست گرفت و خیلی زود با مارشال تیتو، رهبر کمونیست یوگسلاوی درگیر شد؛ تا جایی که ناچار شد کشور را ترک کند. او مدتی در سوئیس زندگی کرد و سپس به آمریکا مهاجرت کرد و به تجارت تجهیزات الکترونیکی روی آورد. بعدها به عنوان مالک «سان‌خوزه ارث‌کویکز» اولین حضور در ورزش حرفه‌ای آمریکایی را تجربه کرد.

حضورش در فوتبال اروپا ابتدا با خرید باشگاه شارلوا (بلژیک) و سپس نیس (فرانسه) همراه شد تا در نهایت به فوتبال انگلستان آمد. مهم‌ترین شهرت او ناشی از نجات باشگاه‌های اوضاع نابسامان و رساندن آنها به ثبات و حتی صعود مجدد بود.

دستاوردهای فوتبالی در انگلستان

پورتسموث تحت هدایت مانداریچ و با استخدام هری ردنپ به عنوان مربی، در سال ۲۰۰۳ قهرمان چمپیونشیپ شد. او پس از فروش باشگاه در سال ۲۰۰۶ به لسترسیتی رفت؛ تیمی که پس از سقوط به لیگ یک، دوباره به لیگ بالاتر بازگشت و در ۲۰۱۰ به یک مالک تایلندی فروخته شد.

مانداریچ شفیلد ونزدی را فقط با یک پوند خرید و نقشی اساسی در بازگرداندن تیم به لیگ بالاتر داشت. او سال ۲۰۱۵ این تیم را به مبلغ هنگفتی به مالک جدید فروخت.

در کنار موفقیت‌های ورزشی، نام او با یکی از پرونده‌های جنجالی مالیاتی و فساد در کنار هری ردنپ گره خورد؛ پرونده‌ای که هر دو در نهایت تبرئه شدند.

امسال نیز شایعاتی درباره بازگشت دوباره او به شفیلد ونزدی منتشر شد اما خودش اعلام کرد وقت کافی برای احیای دوباره باشگاه را ندارد.

یاد و نام این کارآفرین و دلسوز فوتبال تا همیشه در تاریخ باشگاه‌های بزرگی چون پورتسموث، لسترسیتی و شفیلد ونزدی زنده خواهد ماند.