بررسی دوران موفق استیو کلارک روی نیمکت تیم ملی فوتبال اسکاتلند

استیو کلارک با رسیدن به رکورد ۷۱ بازی بر روی نیمکت تیم ملی فوتبال اسکاتلند، نام خود را در تاریخ فوتبال این کشور ثبت کرد و رکورد کریگ براون را تکرار نمود. با شروع دیدار مقابل یونان و سپس بلاروس، او رسماً «کاپیتان» سرمربیان ملی اسکاتلند خواهد شد؛ دستاوردی که در فوتبال ملی، به ویژه برای طرفداران متعصب اسکاتلند، اهمیت زیادی دارد.

شش سال چالش و موفقیت: روایت کلارک

نخستین بازی کلارک با پیروزی دیرهنگام برابر قبرس همراه بود که زمینه را برای سال‌هایی پر از فراز و نشیب فراهم کرد. شکست‌های پیاپی در مقابل تیم‌هایی چون بلژیک و روسیه نشان داد که مسیر او آسان نخواهد بود. با این حال، تغییر تاکتیکی به دفاع سه نفره و یک روند ۹ بازی بدون باخت، امیدها را زنده کرد و مقدمات صعود به یورو ۲۰۲۰ از طریق ضربات پنالتی مقابل صربستان را فراهم ساخت.

هرچند اسکاتلند نتوانست از گروه خود در یورو ۲۰۲۰ و ۲۰۲۴ صعود کند و شکست مقابل اوکراین در پلی‌آف جام جهانی ۲۰۲۲ باعث ایجاد تردیدهایی نسبت به سقف کاری کلارک شد، اما او همواره نشان داده است فردی مقاوم و جنگنده است.

تحلیل اعداد و آمار

در ۷۰ بازی کلارک، تیم ملی اسکاتلند ۳۰ پیروزی، ۱۶ تساوی و ۲۴ شکست به دست آورده که نرخ برد ۴۳ درصدی برای او رقم می‌زند. همچنین، حداقل در بازی‌های انتخابی، آمار بهتر است: ۱۷ پیروزی در ۳۱ بازی و نرخ برد ۵۵ درصد.

در حالی که اسکاتلند مهاجم سرزن برجسته‌ای نداشته، کلارک موفق شد بازیکنان خط میانی چون جان مک‌گین و اسکات مک‌تومینای را به گلزنان اصلی تیم بدل کند. مک‌گین با ۲۰ گل و ۹ پاس گل، و مک‌تومینای با ۱۲ گل و ۲ پاس گل از مهره‌های کلیدی او هستند.

آینده کلارک و اسکاتلند

هدف بزرگ بعدی اسکاتلند، صعود به جام جهانی ۲۰۲۶ است؛ مسابقاتی که اولین حضور این تیم بعد از سال ۱۹۹۸ خواهد بود. قرارداد کلارک نیز تا پایان این رقابت‌هاست و خودش هم احتمال تمدید آن را کم دانسته است. موفقیت یا ناکامی در صعود، می‌تواند تعیین‌کننده آینده او و تیم باشد.

در نهایت، هرچند نقدهایی بر سبک محافظه‌کارانه کلارک وجود دارد، اما حضور پیاپی در یورو و امید به صعود مستقیم یا پلی‌آف جام جهانی نشان می‌دهد که دوران او با وجود حاشیه‌ها، نقطه عطف مهمی برای فوتبال اسکاتلند است.